Latest post of the previous page:

Tu mnie masz - nie przepadam

Andrzej Pilipiuk pisze:wiecie co - zrobię analizę tego kawałka. tylko muszę chwilę czasu znaleźć ;-(

ja czekam z nierpliwością, sama bym zrobiła, ale mi się nie chce nawet na to patrzeć.



Gdzie ta dojrzałość, o której tak mówią?



Wkurza mnie to, że biorą marne książki do wydania, a te naprawde dobre odrzucają

Po lekturze cytowanego fragmentu widać, że redakcja była bardzo pobłażliwa. W tekście jest sporo błędów (głównie interpunkcja i styl). W pierwszym akapicie aż roi się od niezręczności językowych.

Niemniej jednak daleki byłbym od stwierdzenia, że jest to bardzo kiepskie. Na przykład rozmowa została poprowadzona zgrabnie, lekko, dość obrazowo i z nutą humoru, co na pewno łatwe nie jest.

Oczywiście, nie wiem, czy cała książka jest słaba, bo nie czytałem, ale gdyby cytat był dłuższy, to (z pewną taką ciekawością) doczytałbym do końca.



Co zaś się tyczy topora. W powyższym fragmencie chyba nic nie wspomniano o wielkości głowicy (żeleźca, obucha, czy jak kto woli...). Jeśli miałaby ponad metr, to pewnie jednak mielibyśmy do czynienia z toporem. Lekkość poruszania się stwora w ciężkiej kolczudze ma świadczyć o jego wielkiej sile, więc myślę, że może dałby radę z lekkością machać żelastwem o rozmiarach porównywalnych do niego samego...

Stefan Darda pisze:że może dałby radę z lekkością machać żelastwem o rozmiarach porównywalnych do niego samego...

I może ma tak odporną skórę, że kolczuga nawet go nie drapnie =)

Navajero pisze:Paolini był dużo lepszy [...] jeśli chodzi o styl

Czytałeś oryginał? Bo być może to polski tłumacz miał dobry styl i wygładził Paoliniego, czy to na własną odpowiedzialność, czy na żądanie wydawcy.

W oryginale to ja czytuję "Mistrza i Małgorzatę" A upgradować książkę ( co jest raczej robotą redaktora) można jedynie do pewnych granic, bo inaczej trzeba by ją na nowo napisać.

Oczywiście, ale z jednej strony możliwe jest, że Paolini wykazywał tylko pewne braki, które tłumacz spokojnie i szybko może wygładzić (jest to w końcu literatura popularna, a nie James Joyce i dobry tłumacz zrobi to od ręki, nie przedłużając sobie pracy ani o minutę), z drugiej zaś - braki mogły być większe, ale wydawca mógł sobie zażyczyć. A jak wydawca sobie zażyczy, to może być różnie...

Oho, widziałem kilka dni temu w Empiku Złowrogi sześcian na półce z fantastyką, kilka egzemplarzy sąsiadowało dla Pana lodowego ogrodu.

Zobaczymy co z tego dalej wyniknie.

Lan pisze:


Ludzie uważają pisanie za prosty zawód. W takim razie, proszę o informacjie z pierwszej ręki: czy jest to prosty zawód? Moim zdaniem nie, ale może się myle...

Hmm, mi też nie wydaje się, że pisanie jest proste. Mam niecałe 57 stron A5 w Wordzie, pisanych czcionką DejaVu Serif 11. I czasami mam takie, użyję swojego neologizmu, zacinki - nie mogę napisać nic więcej. A później nagle doznaję olśnienia i dziesięć stron pojawia się znikąd. Ale tak jest, niestety, bardzo rzadko.

Livvy pisze:

Lan pisze:
Mam niecałe 57 stron A5 w Wordzie, pisanych czcionką DejaVu Serif 11.

to co napisałeś nie znaczy nic.

mogłeś dać pojedyńcze odstępy między linijkami albo powdwójne.
mogłeś róznie ustawić odległości między znakami.

nie wiemy ile to jest stron znormalizowanego maszynopisu.
nie wiemy ile to jest znaków.

znając tendencje początkujących do naściubienia to może być i 100 stron normalnych. (160'000 znaków)

o tm czy pisanie jest proste czy nie jest dowiesz się jak to zobaczy jakiś fachowiec...

Livvy pisze:Mam niecałe 57 stron A5 w Wordzie, pisanych czcionką DejaVu Serif 11.

Fajna czcionka

Kiedyś w bibliotece natrafiłem na książkę jakiejś 16-nastolatki. Była to powieść fantasy, liczyła chyba okolo 250 stron, a na jej okładce było napisane: "Wyśmienita powieść dla fanów Harry'ego Pottera" czy jakos tak. I co w takiej sytuacji można sobie pomyśleć? Nie pamietam jak to było wtedy, ale teraz myślę sobie (po przeczytaniu tej książki), że to kolejny gniot, przerobiony Potter.
Pewnie mial to być taki chwyt reklamowy, ale mnie on raczej odrzuca, niż zachęca do czytania tej powieści! No bo taka 16-nastolatka nie zdołała się jeszcze wydostać z sideł zastawionych przez panią Rowling, też kiedyś tak miałem

Domin1k pisze: Pewnie mial to być taki chwyt reklamowy, ale mnie on raczej odrzuca, niż zachęca do czytania tej powieści! No bo taka 16-nastolatka nie zdołała się jeszcze wydostać z sideł zastawionych przez panią Rowling, też kiedyś tak miałem

a może się wyrwała a to był TYLKO chwyt reklamowy?

Raczej nie, bo jednak przeczytałem powieść wyżej wspomnianej 16-nastolatki. Owszem, była nawet ciekawa, ale spostrzegłem w niej wiele motywów rodem z Pottera...

Swoją drogą, ja też zaczynałam od przeróbek różnych książek (np. oczywiście "Zmierzch"), ale jakiś czas temu zaczęłam pisać swoje własne powieści. Sama nie wiem, co z nimi zrobić, bo jedni mówią, że są super, a inni, że głupie. Ale tak to już jest, że komuś się coś może podobać, a komuś nie, więc o to się nie martwię i robię to, co kocham, a to chyba najważniejsze.

Muszę jeszcze dopowiedzieć, że nie wiem czemu, ale denerwują mnie takie dziewczyny, które są młodsze ode mnie o te 2-3 lata i już wydały książkę albo nawet kilka. Denerwuje mnie to, bo czuję wtedy, że ja swoich nigdy nie wydam. Ale wciąż się staram.

Serena pisze: Muszę jeszcze dopowiedzieć, że nie wiem czemu, ale denerwują mnie takie dziewczyny, które są młodsze ode mnie o te 2-3 lata i już wydały książkę albo nawet kilka. Denerwuje mnie to, bo czuję wtedy, że ja swoich nigdy nie wydam. Ale wciąż się staram.

a ile jest takich dziewczn? Kilka. To też wyjątek.