Latest post of the previous page:

Bartoshu

Stereotypy
Od kiedy zaczęłam pisać powieść stałam się mrukiem i odludkiem. Najchętniej zaszyłabym się gdzieś w opuszczonym domu (z dostępem do netu) i pisała. Za to mój mąż chyba nadrabia za mnie - całymi dniami gada jak najęty, nie wiem co mu się stało i jak to powstrzymać, istne słowotoki...
Mruknę słówko, on setkę.
Dzisiaj poradziłam mu, żeby zajął się sprzedażą Zeptera - wygada się poza domem i będzie spokój.

Wampiry metroseksualne
Uwielbiam.
Wiem co masz na myśli.
Osobniki parające się urywaniem głów - to już niekoniecznie

Marcinie
W życiu codziennym owszem, ale w pisaniu nie znajduję u siebie tej zalety. Muszę nad tym popracować

Tak mi się właśnie nasunęło...Może nie na temat, ale...Czy zabezpieczacie jakoś swoją twórczość? No nie wiem...Notariusz podbija Wam wydrukowany egzemplarz?

A po co? Jeżeli chodzi o beletrystykę nie ma to sensu.

Może po to żeby nikt pomysłu nie podkradł?

Tekst jest chroniony prawem autorskim od momentu, gdy zostanie zapisany.

Może po to żeby nikt pomysłu nie podkradł?

Pomysł nie jest chroniony prawem autorskim a tylko jego realizacja.

No właśnie o to mi chodzi. Napisałam, wysłałam. Nikt nie wydał, a np. za pół roku czytam książkę gdzie zmieniono tylko imiona bohaterów.

sylwia pisze:No właśnie o to mi chodzi. Napisałam, wysłałam. Nikt nie wydał, a np. za pół roku czytam książkę gdzie zmieniono tylko imiona bohaterów.

Najstarsi górale nie słyszeli o czymś takim. Przecież wysyłając tekst, masz dowód wysłania z datą ( w folderze "wysłane"), na komputerze itp. W razie czego bez problemu udowodnisz w sądzie, że Ty byłaś pierwsza.

No nie bardzo...Jeśli chodzi np. o grupę Publicat, skorzystałam z ich zakładki na stronie...Potwierdzenia nie mam. Nie żebym uznała, że jestem tak dobra...Pytanie czysto teoretyczne...Wybaczcie amatorowi

Na Romeo i Julia, hi hi

Wydawca, który opublikowałby tekst pod innym nazwiskiem, byłby skończony w branży.
Jeśli książka jest dobra, najlepiej doszlifuje się ją w redakcji, współpracując z autorem.
Jeśli książka jest słaba, nie byłoby sensu wydawać jej, tym bardziej zapisując inne nazwisko na okładce.

Nie bardzo chce mi się wierzyć by którekolwiek z szanujących się wydawnictw zrobiło coś takiego. Bo i po co.

Natomiast jeżeli sytuacje jest faktyczna to idziesz do sądu o plagiat ale musisz przedstawić, że twoje dzieło jest pierwsze. Załącznik w wiadomości elektornicznej i ogólna korespondencja z wydawnictwem (wydawnictwami) i walczyć.

Dziękuję bardzo za wyczerpującą odpowiedź Ja i moje dzieło jesteśmy już spokojni hehe

sylwia pisze:No właśnie o to mi chodzi. Napisałam, wysłałam. Nikt nie wydał, a np. za pół roku czytam książkę gdzie zmieniono tylko imiona bohaterów.

Też się nad tym zastanawiałem przy okazji korespondencji z WFW, gdzie pan usilnie nalegał, żebym wysłał tekst, a on już powie, co dalej. Wtedy nie wiedziałem, że chodzi o współfinansowanie, ale nie w tym rzecz.
Zacząłem się zastanawiać, czy jeśli wyślę tekst, pan z WFW może go wydać pod własnym nazwiskiem?
Po pierwsze, wyczytałem, że żadne szanujące się wydawnictwo nie będzie chciało procesu o naruszenie praw autorskich osobistych. Samego procesu! Nie wspominając o jego wygraniu lub przegraniu.
Po drugie, na pewno masz plik na komputerze. Klikasz prawym przyciskiem myszy, wybierasz opcję "Właściwości" a tam... datę utworzenia.
Gdy otwieram mój tekst, który zacząłem pisać powiedzmy 14 października tamtego roku, widnieje w tej rubryczce data: 14 października. Jeżeli ten sam plik mam w załączniku i pobieram do siebie na komputer, to w tej rubryczce mam datę jego pobrania.
Czy ktoś bardziej obeznany w tych kwestiach może mnie poprawić lub potwierdzić prawdziwość mojego rozumowania?

Grimzon pisze:Więc pytanie tak naprawdę po co? Jeżeli da się historię przedstawić na 200 tyś znaków to po co wrzucać 2 razy więcej?

Powiedz to Tarantino.

Oczywiście odnoszę się w tym miejscu do jego filmów, ale z książkami jak dla mnie jest zupełnie tak samo i tak samo mogą mieć sporą część tekstu bez większego znaczenia dla fabuły i mimo to być dobre. Z książek Sapkowskiego można by całą masę rzeczy wyciąć, tylko po co?

Bartosh16 pisze:Gdy otwieram mój tekst, który zacząłem pisać powiedzmy 14 października tamtego roku, widnieje w tej rubryczce data: 14 października. Jeżeli ten sam plik mam w załączniku i pobieram do siebie na komputer, to w tej rubryczce mam datę jego pobrania.

Takie daty i tak można swobodnie fingować poprzez manipulację zegarem w komputerze. Problematyka takiej sprawy rozbija się o jej podleganie pod kodeks cywilny, co powoduje że żaden sąd nie będzie za nas szukał dowodów w sprawie.

Sprawa jest stosunkowo prosta - po pierwsze nie warto komunikować się przez formularze. To faktycznie zostawia sporo miejsca na naruszenia Twoich praw. Wiadomo, niektóre wydawnictwa nie pozwolą wysłać takiego tekstu mailem - warto je olać. Co do udowadniania praw autorskich - sprawa druga. Dobrym dowodem może być poczta elektroniczna na zaufanym, zewnętrznym serwerze. Wystarczy zzipować, zabezpieczyć hasłem i wysłać samemu sobie na gmaila własny tekst, by mieć całkiem mocny dowód na to, że w tym momencie byliśmy już jego posiadaczami. Ciekawe, czy wydawnictwo będzie w stanie przedłożyć taki sam dowód.

Można również, z tego co wiem, zdeponować u notariusza, za pewną opłatą, oryginał tekstu - czy to w formie cyfrowej, czy wydruku. Pewniejszego dowodu nie będzie, choć może to być stosunkowo droga opcja. Jej alternatywą jest time-stamping: http://pl.wikipedia.org/wiki/Us%C5%82ug ... _czasowego , który zapewne nie kosztuje aż tyle.

Tak sobie odgrzebałem martwe pytanie, bo też się nad tym kiedyś zastanawiałem.