Witam.
W sumie nie jestem pewien czy w dobrym dziale to pisze...
Zasadniczo pytanie dotyczy dosc konkretnej ksiazki, bo chodzi o "Gwiezdny pył" Neila Gaimana. W dalszej czesci moze sie pojawic troche informacji o zawartosci wiec jesli ktos ma zamiar przeczytac to radze zachowac ostroznosc.
Generalnie chodzi mi o to jak w niektorych przypadkach sami piszac okreslacie grupe docelowa swoich odbiorcow.
Umiescilem na forum swoje opowiadanie pod tytulem "Lek na bezsennosc". Zastanawialem sie nawet nad wyslaniem go do jakiegos wydawnictwa, ale jeden z uprzejmych pisarzy goszczacych na tym forum zechcial zerknac na nie i zasugerowal, ze bedzie problem bo zasadniczo realia i postacie sa bardziej z bajki dla dzieci, a fabula taka raczej pod doroslych. Slowem nie wiadomo za bardzo dla kogo mialo by to byc wydawane.
Tymczasem wpadla mi w rece ksiazka "Gwiezdny pył" i troche mnie zdziwila.
Morderstwa, w jednej scenie sporo krwi, w innej przeklenstwo... slowem nie sugerowalo to naiwnej bajeczki dla dzieci. No i wreszcie dotarlem do zakonczenia. A tutaj... banalne zakonczenie ala bajka dla dzieci na dobranoc. Az z ciekawoscia obejrze film, zeby zobaczyc co z tego wycisna filmowcy.
Jednym slowem zawartosc kasiazki sugerowala, ze raczej jest to cos dla doroslych. Chyba, ze przeklenstwa i krwawa jatka staja sie norma w historiach dla dzieci. A z drugiej strony banalne zakonczenie bardziej jak w bajce niz jak w basni.
I tak mnie jakos meczy pytanie, dla kogo wlasciwie jest to ksiazka?
2
dla fanów gaimana :-)
czytałam "gwiezdny pył", "nigdziebądź" i coś jeszcze, ale co - nie pamiętam.
neil ma dosc specyficzny styl, pokreconą wyobraźnię i tendencję do tworzenia dwóch równoległych światów.
czytałam "gwiezdny pył", "nigdziebądź" i coś jeszcze, ale co - nie pamiętam.
neil ma dosc specyficzny styl, pokreconą wyobraźnię i tendencję do tworzenia dwóch równoległych światów.
Serwus, siostrzyczko moja najmilsza, no jak tam wam?
Zima zapewne drogi do domu już zawiała.
A gwiazdy spadają nad Kandaharem w łunie zorzy,
Ty tylko mamie, żem ja w Afganie, nie mów o tym.
(...)Gdy ktoś się spyta, o czym piszę ja, to coś wymyśl,
Ty tylko mamie, żem ja w Afganie, nie zdradź nigdy.
Zima zapewne drogi do domu już zawiała.
A gwiazdy spadają nad Kandaharem w łunie zorzy,
Ty tylko mamie, żem ja w Afganie, nie mów o tym.
(...)Gdy ktoś się spyta, o czym piszę ja, to coś wymyśl,
Ty tylko mamie, żem ja w Afganie, nie zdradź nigdy.
