Karolina, lat 22. Pisałam kiedyś, czytam to dziś, śmiać mi się chce i widzę w tym młodzieńczą egzaltację. Nie mam na razie marzeń w związku z pisarstwem - tylu ludzi pisze, i tylu ma tak niedoskonały warsztat, ale marzenia są. Ja wiem, że powinnam go nieustannie szkolić i nie wypowiadać żadnych och! ach! myśli na głos. Na razie wracam do literatury tak mentalnie. Nie mam odwagi, od dłuższego już czasu zresztą, sięgnąć po dlugopis. Przeraża mnie chaos, który mam w głowie. Kiedy on zniknie - zacznę tworzyć świat małymi literkami.

Chaos jest zawsze lepszy od pustki!



Witaj!

Witam serdecznie - mam (prawie) to samo

Witam.

Chaos dobra rzecz. Nie lubię ładu. Widać po moim otoczeniu xD



Nie, nie pytajcie co leży na moim biurku



Czołem!

Ahoj!

Witaj.

To może weź pióro (to rzekła dziewczyna, która prawie nic nie napisała od 5 miesięcy)?

Hej,

może chaos przestanie nim być, gdy zaczniesz go przelewać na papier? W tedy jakoś łatwiej wszystko poukładać... Po za tym, bez niego nie było by tylu pomysłów

Dzięki za przywitanie i namowę do mobilizacji. żeby Wam się jakoś przedstawić, to znaczy jakie moje pisanie było ( na razie czas przeszły jest tu na miejscu) umieściłam krótki raczej tekst w "do zweryfikowania". Chętnie przeczytam Wasz komentarze. Jak na razie czytało go parę osób, znajomych, a wiadomo, że znajomi mimo wszystko inaczej podchodzą do tekstów pisanych przez swoich.. znajomych. Masło maślane.

W ogóle będę musiała dłużej posiedzieć na stronce, poczytać Wasze posty, prace. Chcę się z Wami zapoznać.