Latest post of the previous page:

obiektywnie rzecz biorąc, poza wyjątkami porażonymi zupełnym antytalentem, pisanie wymaga głownie warsztatu, co można wyrobic, wyobraźni i poteznego samozaparcia.
navajero wspominał coś o księciu, dworzaninie i wlamywaczu, zajrzyj w jego podpis.

o ile mozesz tu dostac wskazówki, które pomogą poprawić technike, o tyle wery jest jednak nieco zmanierowane, literacko skrzywione, stylistycznie wypaczone, ma alergie na siękozy, itd., i podchodzi do pisania inaczej niż przecietny odbiorca literatury, który większosci potencjalnych bledów nawet nie zauważy.

wery zauważy.

wiec moze przyjmij, że ewentualnie bedzie na czym się uczyć.

budyniu?

w końcu na wery pojawił się ktoś z mentalnością zdobywcy, dla którego pisanie jest lub ma stać się czymś z rzeczy najważniejszych.

jeśli uwierzysz w siebie, a ta wiara nie będzie bezpodstawna, to jak najbardziej powinno mieć to wpływ na pozostałe aspekty życia, bo chcąc robić coś na poważnie, musimy się zaangażować - do rzadkości należą sukcesy kogokolwiek w czymkolwiek przy połowicznym zaangażowaniu

i nie daj sobie wmówić, że pisanie to najpierw dekada czegoś tam, potem dekada czegoś tam, a potem dekada jeszcze czegoś tam - owszem tak bywa, ale analizując biografie Wielkich Mistrzów stwierdziłem, że pisanie nie jest funkcją liniową - właśnie, że niby co dekadę coraz lepiej. To raczej jak z jazdą na rowerze- raz osiągniesz postulowany poziom, to już zawsze będziesz nad kreską, raz gorzej, raz lepiej, ale będziesz. I jak dowolny Wielki Mistrz osiągnął odpowiedni poziom, to już go trzymał i rozwijał przez kolejne dekady.

Inną kwestią jest potrzebny czas na osiągnięcie poziomu z którego można atakować; jednym wystarczy rok, inni rzeczywiście dwadzieścia lat zginają karki nad klawiaturą, by wypłodzić w końcu coś, co nie odrzuci po trzech zdaniach. Zależy też z jakiego pułapu startujesz.

zobaczymy co to będzie :cool:

efemeride pisze:(...) perspektywa spędzenia 45 lat w znienawidzonej pracy to silna motywacja...

...przede wszystkim do tego, żeby znaleźć pracę, której nie znienawidzisz. Jest masa roboty związanej z pisaniem, choć nie zawsze łatwo ją dostać. Trzeba, jak to się ładnie u nas mówi, zakręcić się odpowiednio. Od połowy liceum wiedziałem, że będę chciał żyć z pisania, ale nie miałem pojęcia, jak niby mam to zrobić, aż los pobłogosławił mnie (i ukarał, ale to materiał na inną opowieść) pracą jak writer w branży gier.

do restrykcji proszę panią
do restrykcji
golić głowę musi każdy
dla ambicji

praca z pracą typu gouda
mało płacą
chwilę piszesz a jak dobrze
to wzbogacą

nie jest zbędna w cobrobieniu
gdzie i jak
i uniform też poczeka
to jest pakt

jak czas nagli to po diabli
po cóż to
w skrócie nie miej dylematu
olej go

pan_ruina, jesteś najlepszym "powitywaczem" jakiego znam

powitywacz )) dobry tytuł nad awatar, choć tęsknie za kmiotem... Teraz ma go autorka tej zakładki )

No cześć super wiedzieć kogoś, kto ma tyle zapału. Zgadzam się ze Smoke'iem. Nie daj sobie nic wmówić. To, że innym się nie udaje przez lat dwadzieścia, nie znaczy, że z tobą tak będzie! A jeśli piszesz tak dobrze, jak potrafisz zainteresować swoją osobą, no to cóż, gratulacje
Dodam jeszcze, że mi też wery wydaje się częsyo zbyt rygorystyczne i nie jesteś pierwszą, której nie podoba się to 30 dni czekania Ale wykorzystaj ten czas, by szlifować warsztat, dopieścić tekst, który chcesz wrzucić do tuwrzucia, bo narobiłaś ludziom oczekiwań przez ten swój zapał.
Pozdrawiam!