. Ale owszem, możliwość zbudowania wszystkiego od podstaw, ten sam w sobie bardzo przyjemny proces budowania zdań oraz obserwowanie coraz bardziej rozrastających się struktur gramatycznych - tęsknię za czasami, kiedy tylko to zaprzątało moją głowę. Teraz tyle rzeczy na głowie.Postanowiłam wyjść temu na przeciw i w wakacje napisać coś krótszego czy dłuższego, w miarę moich możliwości.
Mam nadzieję znaleźć tutaj na tyle dużo i na tyle przydatnych wskazówek, że podczas pisania będę świadoma, że nieprzypadkowo stało się tak, a nie inaczej - że mój wymarzony zawód to pisarz.
Piszę dużo. Wstaję bardzo wcześnie rano i piszę. Piszę, gdy ktoś mnie zdenerwuje i wtedy sarkam na cały ten chory świat społeczny
. (Wtedy zastanawiam się, czy motywacją mojego pisania nie jest czasem zemsta, mhm.) Piszę wreszcie wówczas, gdy wiem, że to, co chciałabym komukolwiek przekazać bezpośrednio, jest na granicy niewyrażalnego. Wtedy wchodzę w świat symboliczny i zaczynam tworzyć w jego dziwacznych prawach. Lubię pisać. Mimo chodzenia do szkoły robię to niemal cały czas. Tylko to chroni mnie przed... wiecie.
Najlepsze jest to, że wokół mnie jak i we mnie nie ma żadnej przeszkody ku temu, bym wreszcie powiedziała sobie "będę pisarką" i na serio podjęła się zamiaru odważnego mówienia o tym, co myślę.
...Oczywiście pod milionami symboli
.