Latest post of the previous page:

Precel kulturalnie, z makiem.



Meliska wybyła, ale za to jest bazylia. Może być?

hej

Heeej... Hoooo... Na umrzyka skrzyni... I butelka ruuumuuu! Heeej! Hooo! Resztę czart uczyyyni! I buteeelkaaa ruuumuuu!



Jak to, nic nie dajemy?

<sięga po strzelbę>

Darmowy śrut. Chcesz trochę?

Wolałabym meliskę... ;<



*spogląda na Testudosa a potem na śrut, jaki jej oferuje*



No dobra, może być i bazylia ;p



---



Hej Sonicexx! A Ty niczego nie wymagasz, niczego sobie nie zaklepujesz, niczego mi nie chcesz zabrać? xD

Nie, on tylko wbije ci nóż w oko, gdy zaśniesz <uśmiecha się>



śrutu nie chcesz? Potem nie narzekaj, że nic ci nie dają, pff...



Nitroglicerynki?

Nie! To ja już nic nie chce, dziękuję bardzo ;F

cześć :wink:

Nie ma co się martwić, bierz co chcesz, jeśli jeszcze coś zostało w spiżarce.



Jeszcze nieraz oberwiesz celnym słowem ostrym jak damasceńska stal. Ale nie przejmuj się. Tutaj to normalne.



<Nad głową przelatuje mu lodówka.>



Widzisz? Normalka.

A poza tym przestalibyście się bawić tymi sprzętami! Jeszcze któryś niechcący naprawicie i co będzie?

Jakby się coś naprawiło ziemia pękła by u naszych stóp, ukazując oczom naszym ogromną wyrwę zionącą ogniem. Dusze Webera mogłyby tam przypadkiem wpaść albo amunicja Testudosa. Mogłoby się też tak zdarzyć, że w owej wyrwie wylądowałyby precle GreyMoona i na Boga nie mam pojęcia, co jest gorsze. Słowem działające sprzęty to zło, które mogłoby doprowadzić do jednego z trzech wyżej wymienionych, jakże przerażających, zdarzeń a one z kolei do końca wszechświata!

Na Matkę Boską i co jeszcze świętego przychodzi mi do głowy, rzucajcie tak, żeby się nic przypadkiem nie naprawiło!

Ktoś widział moją lodówkę? Halo! Halo! Muszę ją zepsuć do końca...

<wpada na scenę, ubabrany smarem, z warczącą piłą łańcuchową w dłoniach>

Noż gdzie ona...

*niesmiało wskazuje w stronę, w ktorą ostatnio poleciała lodówka przelatująca nad głową Warlike*

Witam grzecznie i serdecznie w naszym wesołym parku rozrywki!



Zakusami kolegów się nie przejmuj, tak to już bywa gdy zamknie się kilku takich z przerostem wyobraźni w sześcianie domowych pieleszy i wsadzi pod łapska klawiaturę. Wydają się groźni i szaleni i tacy są w istocie. Jak rozbrykane ogiery spuszczone z cugli, kopiące i dogryzajace gdzie popadnie, z przerażającą zaciekłoscią, a czasami nawet celnością. Ale idzie przetrwać, o ile wiesz gdzie chronić głowę.



Oczywiście są tu i tacy jak ja, młodzi i szlachetni, pełni dobrych intencji, szacunku, wyrozumiałosci, sama dobroć w najczystszej posta... (słyszy rozdzierajacy powietrze trzask) ...ci (zaglada do dużego pokoju) CO DO?! KTóRY K**** J*** S**** ROZBIł MI OKNO Tą J**** W D*** RZ*** P**** LODóWKą?! NIECH NO TYLKO MI SIE POKAżE NA OCZY TO MU NOGI Z D*** POWYRYWAM I CHODNIK TWARZą ZAORAM!!!



Przepraszam, mord czeka.



Wielu udanych tekstów na stronie (i poza nią) życzę!

O, moja lodówka! Dziękuję.

<wyskakuje przez wybite okno z 19. piętra, śmiejąc się głośno>