Ja i moje bebechy.
: pt 27 gru 2013, 02:37
Pozwolę sobie od wejścia zaznaczyć, że mój cynizm nie pozwala mi na bycie „przyjemnym gościem, który akurat się pojawił”, więc proszę zawsze brać to pod uwagę. Jestem tutaj, ponieważ brakuje – dosłownie wszędzie, nawet na uniwersytetach – poważnych odbiorców, których mam nadzieję znaleźć tutaj.
Studiuję filologię polską na UAM – i wolę, żeby to była jedyna personalna informacja o mnie, bo nie czuje się komfortowo w... uzewnętrznianiu samego siebie. Co jednak muszę powiedzieć: jestem bardzo krytyczny, w dyskusjach agresywny (w granicach oczywiście zdrowego rozsądku) i ekspansywny. Nie trawię słodyczy, piękna i wszelki wynurzeń szczęścia. Jeżeli chodzi o formę moich wypowiedzi: nie dbam o język, kulturę słowa (oczywiście wszystko w granicach zdrowego rozsądku) – szczególnie mam w pogardzie język literacki, chociaż od turpizmu także się odcinam. Teksty muszą być proste, ludzkie, zrozumiałe – językowo oczywiście.
Mam też bardzo nieznośną manierę stawiania znaków interpunkcyjnych, która niekoniecznie zgadza się z ogólnie przyjętą normą (i mam świadomość – że pewne rzeczy, robię nie tak, jak by tego chciał – słownik, ale taki już – mój styl).
Jeżeli chodzi o moje zainteresowania literackie – staram się być otwartym na wszystko, ale nie ukrywam, że mam bardzo negatywne zdanie o współczesnej literaturze, szczególnie tej z pism literackich. Interesuje mnie przede wszystkim tematyka filozofii chrześcijańskiej (chociaż jest to tematyka całkowicie oderwana od moich przekonań), problemy społeczeństwa najbiedniejszego oraz ludzka natura.
Nie podałem swojego imienia celowo, ponieważ chciałbym, aby kojarzono mnie jako Lew Ostrowski – znane już troszeczkę w innych środowiskach.
Studiuję filologię polską na UAM – i wolę, żeby to była jedyna personalna informacja o mnie, bo nie czuje się komfortowo w... uzewnętrznianiu samego siebie. Co jednak muszę powiedzieć: jestem bardzo krytyczny, w dyskusjach agresywny (w granicach oczywiście zdrowego rozsądku) i ekspansywny. Nie trawię słodyczy, piękna i wszelki wynurzeń szczęścia. Jeżeli chodzi o formę moich wypowiedzi: nie dbam o język, kulturę słowa (oczywiście wszystko w granicach zdrowego rozsądku) – szczególnie mam w pogardzie język literacki, chociaż od turpizmu także się odcinam. Teksty muszą być proste, ludzkie, zrozumiałe – językowo oczywiście.
Mam też bardzo nieznośną manierę stawiania znaków interpunkcyjnych, która niekoniecznie zgadza się z ogólnie przyjętą normą (i mam świadomość – że pewne rzeczy, robię nie tak, jak by tego chciał – słownik, ale taki już – mój styl).
Jeżeli chodzi o moje zainteresowania literackie – staram się być otwartym na wszystko, ale nie ukrywam, że mam bardzo negatywne zdanie o współczesnej literaturze, szczególnie tej z pism literackich. Interesuje mnie przede wszystkim tematyka filozofii chrześcijańskiej (chociaż jest to tematyka całkowicie oderwana od moich przekonań), problemy społeczeństwa najbiedniejszego oraz ludzka natura.
Nie podałem swojego imienia celowo, ponieważ chciałbym, aby kojarzono mnie jako Lew Ostrowski – znane już troszeczkę w innych środowiskach.
I jeszcze agresywny? Oj, ale będą flejmy, ale trolle pójdą. 
