Jestem Augusta
Kobieta, dojrzała, mężata, dzieciata - na wsi mieszkająca.
Nie będę wnikać w szczegóły, ale mam za co żyć (przyzwoicie).

Wkrótce pewnie będę przechodzić "kryzys wieku średniego" albo jaką inną menopazuę, stąd przychodzą mi do głowy różne psie myśli

W styczniu siadłam przy lapku i napisałam powieść. Tak mnie jakoś przymusiło.
No to może tyle wystarczy tytułem wstępu

Pięknie się kłaniam Wszystkim

No, to jest konkret: przybyła, napisała, dostała Nobla Witaj.

Dzień dobry
A o czym ta powieść?

Nie nastawiam się na Nobla, płacą marnie a na prestiżu mi nie zależy
Poza tym tam nagradzają armaty literackie a moja historyjka to raczej taka dmuchawka i to mała.

Żartuję :wink:

O czym powieść?

I tom (a ten właśnie się prawie urodził - ciągle wpycham go z powrotem do brzucha i coś poprawiam, mimo, że po redakcji) jest miłościwy na początku, filozoficzny w środku i sensacyjny na końcu. II tom (w głowie) będzie sensacyjny, filozoficzny a na koniec znów miłośnie się zrobi.

Dziękuję za bardzo miłe powitanie ;*

O. Smoke się ucieszy.
Dla niego wiejska baba to figura niezbędna do egzystowania, jak powietrze i woda :-P

Witaj.
I spiesznie zatamtadalaj na dół, do SB. Tam jest kawa i serce Wery, chociaż ostatnio Redaktorzy zniknęli. No to trzeba dziurę zapełnić :-)

Kawę pijam jedną dziennie i to szmatę (1/3 szklanki to mleko, 2/3 woda + kilka granulek i dwa słodziki) więc się nie skuszę ale popisać mogę.

Cześć Augusta!
Moim zdaniem kryzys wieku średniego to dar! Wreszcie można robić to, na co się ma ochotę, a nie - co powinno. Szkoda, że dopiero koło 40. do tego dojrzewamy.
Ja właśnie w tym wieku zaczęłam się uczyć grać na skrzypcach. W filharmonii nie będę pracować, no jasne, ale frajdy mam tyle, że nawet rodzina się już (w czasie ćwiczeń) nie krzywi na te moje dźwięki.
Pozdrawiam i życzę takiej samej przyjemności z pisania!

Dziękuję

Ja też mam sporo frajdy, chociaż mąż niekoniecznie - pisanina pochłania sporo czasu i nie starcza dla niego.

Tak, tak. Znam to.
W dziale "Jak pisać" powinien się jeszcze znaleźć przewodnik typu: "Jak sobie radzić z partnerem przy założeniu xxx znaków dziennie"

Pisałam głównie w nocy (do 3-4) ale rano byłam lekko nieprzytomna - tyle dobrze, że pracuję w domu i mam nienormowany czas

Pisanie to jeszcze lajtowy kryzys, bywa gorzej : )

Navajero pisze:Pisanie to jeszcze lajtowy kryzys, bywa gorzej : )

no nie wiem.
Jak człowieka wciagnie, partner moze poczuć sie odstawiony na boczny tor.

Mój mąż jest bardzo wyrozumiały - naprawdę nie mam powodów do narzekań. Obiecałam, że jak zarobię fortunę na mojej pisaninie wtedy kupię mu jego wymarzony samochód i łyknął to. Obiecanego się dużo zmieści