Weryfikatorium.pl

Na Kopernika wjeżdżamy tyłem. Tiry ustawiamy ciasno obok siebie, wszystkie muszą się zmieścić. Kilka zostało, poczekają na następną przeprawę z Ystad do domu, do Świnoujścia.

Nad promem krążą mewy, kłócąc się zajadle. Brzeg niknie za plecami.
Rzucam mandżur na koję, idę na śniadanie. Jemy w milczeniu, czasami tylko szczękną sztućce.

Czas na pokładzie płynie leniwie. Koło szesnastej zwalniamy i zatrzymujemy się obok pomarańczowo-czarnej boi, nieruchomej na spokojnym blacie morza.
- Co się dzieje? - pyta ktoś.
- To tu. Mija właśnie dwadzieścia pięć lat – mówię.

Powietrze rozdziera ryk syreny Kopernika. Woła bliźniaka, śpiącego trzydzieści metrów pod nami.

Cisza. Potem ruszają silniki.

Dobre, RUin. Zresztą wiesz.
PS. zastanawiam się czy oprócz koordynatów nie przydałaby się data?

ithilhin pisze:zastanawiam się czy oprócz koordynatów nie przydałaby się data?

Nie, wiadomo o co... Trochę dałem bo jeszcze kilka słów powinno być więcej i nie mogę edytować:/
Ale niech tak zostanie.

Nieee, przecież wiadomo o który wrak chodzi.
Jest dobrze.

Misieq79 pisze: Nieee, przecież wiadomo o który wrak chodzi.
Jest dobrze.

wiadomo. ale z tekstu nie wynika np. pora roku. tak se marudzę.

No nie wynika. Ale Kopernik, bliźniak, 25 lat. 'Nuff said. Dla mnie np pozycja nie jest potrzebna, jakby tytuł był "27 metrów" tyż by zagrało. Też marudzę ;-)

Misieq, nie marudź

brat_ruina, kurczę, ty to umiesz wgnieść czytelnika w podłogę Świetne, przy wołaniu bliźniaka - ciary...
Tylko wydaje mi się, że mnóstwo ludzi (szczególnie młodszych) nie będzie niestety wiedziała, o co chodzi :(

P

brat_ruina pisze: Powietrze rozdziera ryk syreny Kopernika. Woła bliźniaka, śpiącego trzydzieści metrów pod nami.

Kurczę, po to człowiek czyta wiersze. Żeby się zadumać, żeby sobie przypomnieć to, co było, żeby się wzruszyć Dobra robota.

Isabel, to miłe że odwiedzasz tekst swojego niegrzecznego forumowego kolegi:) Kadah, dziękuję.

Misieq79 pisze: Też marudzę

trzeba pomarudzić, bo mu się w głowie przewróci

Uuuu. Ładne.
Bardzo nawet.
Gratulacje.

G.

Nie mogę chwalić, bo wyjdzie że zazdroszczę i chcę podciąć skrzydła
Więc nie chwalę
Bardzo mi się podoba

trochę mi nie gra momentami, ruinowo pośpieszne, a prosi sie o stopklatkę.

Nad promem krążą mewy, kłócąc się zajadle. Brzeg niknie za plecami.

tu wiem o co chodzi, ale najwazniejsze sa plecy mew i wychodzi kulawo.

Rzucam mandżur na koję, idę na śniadanie. Jemy w milczeniu, czasami tylko szczękną sztućce.

milczą ludzie, sztucce moga zagadać. odezwać się w konfrontacji do ludzkiej ciszy. zwykle nie, bo nieelegancko, ale tu akurat mogą.
i - myślę - powinny.

- Co się dzieje? - pyta ktoś.
- To tu. Mija właśnie dwadzieścia pięć lat – mówię.

Dziś mija tu dwadzieścia pięć lat.

jakoś żeby nie dzielić i domknąc miejsce i czas.

ot, marudze, ale całość ladna i poruszająco brzmi. i napisane o czym nie pamietam.
dobrze, ze przypominasz.

Co Wy macie z tym kręceniem w głowie i skrzydłami? Toć to tylko internety. Sam dość sceptycznie podchodzę do swojej pisaniny i z dużą dozą dystansu:)

ravver
God
Thx:)