Latest post of the previous page:

Wczoraj udało mi się usiąść do tekstu na całe dwie godziny. :( Kocham niespodziewanych gości i lekkie otępienie zmysłów na dzień po ich wizycie.

Poprawiłam jednak jedną scenę. Nareszcie poszła w tym kierunku, w którym powinna. Tekst ma obecnie trochę ponad 100 000.

Ech, podziwiam takie mróweczki.

Ja się zbyt obawiam porywać się na codzienny limit znaków.

Brawo! Tak trzymaj. W najgorszym razie, gości do domu nie wpuszczać

Kamiko pisze:Ja się zbyt obawiam porywać się na codzienny limit znaków.

Nie zakładam dziennego limitu znaków. Nie wszystko pisze się jednakowo płynnie. Niektóre sceny idą jak po grudzie; dwie stronice można pisać i dwa dni... Nie będę się stresować limitem znaków. Na "ankord" nie piszemy. Dla mnie to ma być przyjemność, dzika orgia literkowo-zmyśleniowo-senna.

Magic pisze:gości do domu nie wpuszczać

E, co ty?! Przynieśli ze sobą coś, co lubię.

Stanęłam na rozdrożu i stoję. Są dwie ścieżki. Dość krótkie i nie najważniejsze, ot, taki objazd, bo "Roboty drogowe!" Nie wiem, która podążyć, choć wiem, że obie mają koniec na tej samej polance.
Jedna ściecha, ta po prawo, jest łagodna, krajobrazy piękniejsze, czasami wręcz jak z fotoszopa, a i bohaterowie jakby bardziej wyretuszowani. Druga wiedzie puszczą nieco mroczną, pełną dziur i wykrotów, w które wpaść można i nie wiadomo, czy się człek wygrzebie, a i zza drzew wyskakują straszydła. Z bohaterów wyłazi, wszystko co ma wyleźć. I to problem, bo skoro maja dojść do tej polanki, to nie wiadomo, czy ktoś będzie chciał z nimi jeszcze na tej polance gadać.

Pewnie niewiele z tego rozumiecie, ale dzięki, że przeczytaliście.

Niewiele, ale to mi przypomina, że od dawna chciałam napisać coś z wersjami alternatywnymi fabuły

dorapa pisze:Stanęłam na rozdrożu i stoję. Są dwie ścieżki. Dość krótkie i nie najważniejsze, ot, taki objazd, bo "Roboty drogowe!" Nie wiem, która podążyć, choć wiem, że obie mają koniec na tej samej polance.
Jedna ściecha, ta po prawo, jest łagodna, krajobrazy piękniejsze, czasami wręcz jak z fotoszopa, a i bohaterowie jakby bardziej wyretuszowani. Druga wiedzie puszczą nieco mroczną, pełną dziur i wykrotów, w które wpaść można i nie wiadomo, czy się człek wygrzebie, a i zza drzew wyskakują straszydła. Z bohaterów wyłazi, wszystko co ma wyleźć. I to problem, bo skoro maja dojść do tej polanki, to nie wiadomo, czy ktoś będzie chciał z nimi jeszcze na tej polance gadać.

Pewnie niewiele z tego rozumiecie, ale dzięki, że przeczytaliście.

To jest prawdziwy dylemat, bo a nóż okaże się, że ktoś będzie musiał się zagubić na tej drodze i wracać

dorapa, mhroczna puszcza to zawsze fajniejszy wybór! ]:->

Jak ma się kończyć na fajnej polance, to niech sie bohater namęczy (nie ma tak łatwo) i niech przez puszczę biegnie! :-) Polanka od razu wyda się milsza :-)

Czyli ma być mrocznie i trudno. Dobra, sami chcieliście. Żebyście potem nie mówili, że to moja wina.

A dziś czytanie i szukanie info o szamanach i ich rytuałach. Niezwykle to ciekawe. Można utonąć na długie godziny, dni, tygodnie...

Czy, aby napisać kilka stron wizji, spotkań w "pomiędzy", śmierci i narodzin, muszę być specjalistą od szamanizmu? A może tylko zapłodnić umysł ułamkami wiedzy, kawałkami cudzych spostrzeżeń i doświadczeń i zobaczyć, co on z tego wykoncypuje?

dorapa pisze:Czy, aby napisać kilka stron wizji, spotkań w "pomiędzy", śmierci i narodzin, muszę być specjalistą od szamanizmu?

Niekoniecznie. Ale gdybyś miała możliwość osobistego przekonania się, jak działają środki, wprowadzające umysł w inne stany świadomości, to mogłoby się to okazać bardzo pomocne

A ja ci bardzo dziękuję za taka radę. Wolę pisać w nieświadomości. Do tego pozostaje pytanie, czy każdy szaman "chodzi" na grzybkach...

Prawdziwy szaman nie potrzebuje tak na prawdę żadnych środków, aby wejść w trans, tylko umiejętności. To tylko taki mit stworzony przez tych, którzy nie mają kompletnie pojęcia o tym.

I nie, nie potrzebujesz kompletnej wiedzy na temat szamanizmu, żeby napisać o tym w opowiadaniu. Jednak na pewno bardziej przyciągnie to ludzi, którzy mają na ten temat pewne doświadczenia.

Mearqur pisze:Jednak na pewno bardziej przyciągnie to ludzi, którzy mają na ten temat pewne doświadczenia.

Boję się, że dla nich moja pisanina tak czy siak będzie bełkotem laika. I nie zamierzam się tym w ogóle przejmować. Choć jednocześnie nie zamierzam pisać głupot.

Myślę, że skoro jednak jesteś zainteresowana jak to wygląda i zbierasz informacje, to nie będzie aż taki bełkot.
Ale co do nie przejmowania się tym, to popieram. To przecież ma być opowiadanie, nie poradnik ;]