Latest post of the previous page:

Nieco ponad 6k. Teraz jest nudnie, ale nie wiem, czy da się to przeskoczyć; należy pokazać upływ czasu, do tego mam nadzieję okazja pokazania, że bohaterka się zmieniła. Rozmiar tekstu przekroczył rozmiar surówki dla Międzybrzasku i zbliżył się do Międzyświata.

Zobaczymy, czy jutro coś zdołam. Możliwe, że będą mnie molestować studenci, do tego muszę przygotować miejsce pod posadzenie grabików - a jeżeli jutro graby dotrą, to od razu trzeba je będzie posadzić. Na pisanie nie zostanie zbyt wiele, ale mam nadzieję, że może uda się tego jednego Nava wyciągnąć. Później weekend - a chociaż będę też musiał przygotowywać zajęcia, to o ile nie rozłoży mnie choroba (bo piekielnie boli mnie głowa i cieknie z nosa), to powinienem mocno popchnać całość do przodu.

No cóż. Następny raport albo w piątek, albo w niedzielę.

Zdrówka i powodzenia w pisaniu!

Dobiliśmy do 460k. Został praktycznie ostatni rozdział i epilog, czyli jakieś 30-40k, ale patrząc na plan doszedłem do wniosku, że nie mam pojęcia, co tam właściwie napisać. To znaczy - epilog mam, ale ostatni rozdział powinien zawierać jakieś podsumowanie, akcję, a ja mam ogólny pomysł na "jadą - łubudubu - rozmawiają - koniec". Upraszczam, ale z tego mam pomysł na rozmowę i niewiele więcej. Możliwe też, że by to porządnie rozpisać, wyjdzie więcej niż 30-40k.

Do tego dwa poprzednie rozdziały mogą okazać się zaporowo nudne. Gadają, myślą, gadają, zero akcji.

Zdecydowanie mam zaburzoną konstrukcję. TYm razem podczas poprawek będą musiał chyba pracować o wiele więcej, niż zwykle.

Ech... NO nic. Dwa dni odpoczynku, potem wracam do pracy. Sądzę, że do końca października mimo wszystko tą surówkę skończę, tylko, że poprawki do postaci takiej w miarę-miarę mogą zająć więcej czasu, niż początkowo zakładałem.

A na koniec: potrzebuję pomocy poetyckiej. Potrzebuję wiersza poety, Lafarletta, który recytuje sobie bohaterka i który ma tam ajkieś znaczenie. Możę być, czy za straszna grafomania? Ma ktoś pomysł, jak to poprawić?

Na szczytach stu gór, schowani wśród chmur, skoczymy w oczu swych otchłań
I tonąc wśród chmur, daleko od bzdur, w głębiach swych oczu utkwimy
W głębinach stu mórz, ukryci wśród róz, zwiędniemy gdy przyjdzie czas rozstań
Lecz wśród kolców róż, naprzeciw stu burz, nim rozejść się przyjdzie, tańczymy

Dodano po 3 minutach 37 sekundach:
Albo dam ten wiersz w tartak albo pogotowie literackie. Jak ma ktoś pomysły, jak poprawić, proszę bardzo pisać tam

Ojojam. Wiersz, no wiesz, nie bardzo

Nie jestem poetą chciałem mieć coś klasycznego, żadnej nowoczesnej poezji, zazębiające się rymy i rytm.

Dlaczego w morzach są róże, tego nie rozumiem Dla mnie za dużo róż, oczu i głębin. A myślałeś może, żeby znaleźć pasujący wiersz z epoki i go wykorzystać?
Za znaczki :clap:

Co do wiersza - zgadzam się z Przedmówcami. Może warto poszukać czegoś z epoki?
A znaczków gratuluję!

Po dwóch dniach laby, dzisiaj znowu trzy tysiączki. Wracamy do leniwego tempa. W tym tempie to do połowy listopada nie skończę. No nic, spróbujemy jod jutra pisać nieco więcej.

10k. Jeszcze może później coś napiszę. Rozpisałem sobie, co jeszcze powinienem napisać i wciąż mi wychodzi 30-50k do końca. Od pewnego czasu wciąż do końca mi zostaje tyle samo... Na pewno już mam więcej surówki, niż w trzech poprzednich powieściach, a jeszcze nie skończyłem.

12k, mniej więcej. Niestety, w większości drewno. Coś nie mam serca do tej powieści.

Przekroczyłem pół miliona znaków. I wciąż jakieś 30-40k do końca Jutro za dużo nie popiszę, bo mam sześć godzin nauczania zdalnego. Może w niedzielę trochę, a potem znowu - nauczanie zdalne w poniedziałek i wtorek, dopiero w środę wolne. Chciałbym skończyć surówkę zanim przyjdzie redakcja z IX dla "Między brzaskiem a świtem" - ale po raz pierwszy od dawna "surówka" będzie oznaczała półprodukt tak słabej jakości. Podejrzewam, że wyjątkowo długo będę musiał ją przerabiać, być może ostro ingerując w strukturę. Wpadłem na parę pomysłów, jak trochę zdynamizować niektóre rfagmenty i jak pokonać niektóre błędy konstrukcyjne, ale na razie chcę dociągnąć akcję do końca, potem wprowadzić rzeczy, które dopisuję sobie w trakcie pisania do listy TODO, uspójnić parę rzeczy i dopiero potem przystąpić do poważniejszych rzeczy.

Wczoraj w nocy siedziałem nad kalendarium. Wyszło mi, że powieść rozgrywa się w ciągu niecałego miesiąca; stolicę imperium od krańców dzieli jakieś 360 kilometrów; że cesarz zgromadzi armię w ultra-ekspresowym, nierealistycznym tempie tygodnia-dwóch i następnie pogna tą armię robiąc (z taborami!) po dwadzieścia kilometrów dziennie, i może wtedy da radę dotrzeć na miejsce finału.

Strasznie dużo jest słabizn i mnóstwo roboty, nim to się będzie do czegokolwiek nadawało. A mi serca brak.

Coś tam czasu znalazłem. 3k

Dodano po 50 minutach 20 sekundach:
Przy okazji znalazłem b. stare opko o skrzacie i zastanawiam się, czy je przerabiać i gdzieś słać, czy trzymać w szufladzie. Ktoś miałby ochotę pobetować? 91k znaków (jakieś 51 stron standardowego maszynopisu).

540k. Ostatni rozdział wciąż puchnie i podzielę go w końcu na dwa. Widać jednak światełko w tunelu: do tej pory cały czas miałem do końca jakies 30-50k znaków, a teraz szacuję, że mi zostało jakieś 20-30k

Oczywiście, to nie oznacza, że to będzie koniec. Na bieżąco wpisuję do listy TODO różne pomysły, które potem w drugiej iteracji będę wpisywał, potem od razu będę uspójniał, poprawiał i dopiero potem zacznę się zastanawiać nad poprawką konstrukcji - a dopiero długo, długo potem powstanie surówka, którą można podesłać ochotnikom

17k. Uff, jesteśmy w trakcie finalnej rozmowy i tuż przed epilogiem. Jakieś 10-20k, czyli, o ile świat się nie zawali, skończę przed końcem tygodnia. A potem - wiadomo. Natychmiast poprawki niespójności, różne duperele, odłożyć na trochę, wrócić do poprawiania konstrukcji, odłożyć, przeszlifować, wysłać.

I wciąż nikt nie chce o skrzacie? :(

Skoro udaje Ci się wykręcać wyniki na poziomie dwucyfrowym, i to na Twoim poziomie <czyli wydawalnym>, to jesteś przykładem, że się da. Da się? Się da czy się nie da?

szopen pisze: (sob 17 paź 2020, 20:19) Przy okazji znalazłem b. stare opko o skrzacie i zastanawiam się, czy je przerabiać i gdzieś słać, czy trzymać w szufladzie. Ktoś miałby ochotę pobetować? 91k znaków (jakieś 51 stron standardowego maszynopisu).

Ja mogę spojrzeć, jeśli nie potrzebujesz tego na "już", tylko w przyszłym tygodniu potencjalnie będzie ok. W tym kończę swój obyczaj i boję się wybijać z klimatu lekturami

Escort pisze: (wt 20 paź 2020, 18:53) Skoro udaje Ci się wykręcać wyniki na poziomie dwucyfrowym, i to na Twoim poziomie <czyli wydawalnym>, to jesteś przykładem, że się da. Da się? Się da czy się nie da?

Ale to akurat, c teraz piszę, wymagac będzie naprawdę sporej pracy jeszcze, nim dojdzie do poziomu tego, co wysyłałem wydawnictwo. Pewnie tak z dwa miesiące dość regularnej pracy.

Adrianno, dziękuję, poszedł email.