Latest post of the previous page:

kundel bury pisze:Czyli wygląd, język i zachowanie tych Ardrytów zależy wyłącznie od naszego widzimisię?

Tak, w tym przypadku tak. Na potrzeby tekstu wiemy o Ardrytach tylko tyle, ile w cytacie. Lem oczywiście napisał o nich więcej, o sepulkach tam było i w ogóle... Ale tu i teraz nic o tym nie wiemy. No, chyba że ktoś wie? Jak wie, to przecież nie mogę nikomu zabronić sepulić...

A w nowym ćwiczeniu to koniecznie ja muszę mówić? Nie może być kto inny?

Narracja pierwszoosobowa, Chii, z punktu widzenia przybysza z Ziemi. To konieczne.

Luka zrób mi analizę! Zrób!

To ćwiczenie mnie nieco przyblokowało. Chyba poczekam aż mi się musk odblokuje.

A to w takim razie mogę mieć towarzyszów, czy muszę sama iść w busz?

Możesz mieć towarzystwo. Samotnie w busz to niebezpiecznie.

Ja sobie rezerwuję tekst Kundla Burego!

Już tak nie rezerwujcie, tylko analizujcie! Jutro termin mija, a ja wciąż nie wiem, kim się będę zajmować!

Mówisz masz.
Kurcze, ale mi się to ćwiczenie z tym lustrem podoba. Aż się nie mogę przestawić na myślenie o nowym

A ja nie lubię nowego ćwiczenia - nie czuję go zupełnie. O ile w każdym poprzednim po dniu czy dwóch zapalała mi się jakaś iskiereczka, to tutaj nic. Jestem ułomny jeśli chodzi o kolory, a tutaj trzeba o nich pisać - zło wcielone. Odwiedzę jakiś market budowlany - popatrzę na farby przez jakiś czas to może mnie coś natchnie.

Czy to ma być narracja pierwszoosobowa?

Tak, Caroll.

W mojej głowie ino wiater fruwa.

Narracja pierwszoosobowa, przybysz z Ziemi, z obstawą lub bez, z buszu do buszu, i ani mru mru po ichniemu, a ichnie są kolorowe. Zielenieją, bordowieją, sinieją...

Giną mi w buszu.

A ja już prawie skończyłam. Ale wolałabym wrzucić jako ostatnia.

Ty nas, Rubia, nie wkurzaj!

Czasem lubiem powkurzać