Latest post of the previous page:

Czy mogę zatem zapytać, w jakim sensie ten tekst należałoby otworzyć, by uczynić go zrozumiałym? Co mnie omija?

MargotNoir pisze: Niezrozumienie intencji zdarza mi się tu chyba nagminnie. Chyba, bo wnioskuję to tylko z odpowiedzi autorów.

Bo czasem jedyną intencją jest chęć podzielenia się obrazem, jaki powstał w głowie. Impresjonistyczną wizją.

MargotNoir pisze: Czy mogę zatem zapytać, w jakim sensie ten tekst należałoby otworzyć, by uczynić go zrozumiałym? Co mnie omija?

Emocje.
Tylko lub aż.

Poczekam jednak na podpowiedź autora. Po coś te pytania pomocnicze zadawał

brat_ruina pisze: na czerwonym tle, na identycznym pyszni się biały orzeł. Znak przystraja pierś mężczyzny, stojącego na dziobie.

Rudowłosi brodacze obserwują Słowianina. Nie spuszcza w pokorze głowy, odwzajemnia spojrzenia. Każdemu z osobna.

Tak to odebrałam, jako pseudopatriotyzm i zwycięstwo Słowianina

Juliahof pisze:

brat_ruina pisze: na czerwonym tle, na identycznym pyszni się biały orzeł. Znak przystraja pierś mężczyzny, stojącego na dziobie.

Rudowłosi brodacze obserwują Słowianina. Nie spuszcza w pokorze głowy, odwzajemnia spojrzenia. Każdemu z osobna.

Tak to odebrałam, jako pseudopatriotyzm i zwycięstwo Słowianina

Pseudopatriotyzm? Myślałem, że już nic mnie tu nie zaskoczy.
Możesz rozwinąć tę myśl?

G.

Godhand pisze: Pseudopatriotyzm? Myślałem, że już nic mnie tu nie zaskoczy.
Możesz rozwinąć tę myśl?

Mogę
Wg mojego, staroświeckiego, odczucia, noszenie wielkiego białego orła na czerwonym tle w postaci koszulki, jest nadużyciem, a nawet profanacją. Następny etap to będzie dumny biały orzeł na gaciach. A wszystkie takie wdzianka nieodmiennie noszą (lub będą nosić) napakowani, rozrośnięci panowie o grubych karkach, z dużymi, piwnymi, patriotycznymi brzuchami.

Tam coś było o koszulce na piwnym brzuchu? A herby na ubraniu noszono od setek lat, demonstrując w ten sposób ( między innymi) przynależność do danej nacji, i dumę z tego.

Navajero pisze: A herby na ubraniu noszono od setek lat, demonstrując w ten sposób ( między innymi) przynależność do danej nacji, i dumę z tego.

Herby na ubraniu (a właściwie na stroju paradnym lub wojennym) mogła nosić wyłącznie szlachta, nigdy pospólstwo; teraz nosi je na co dzień pospólstwo, także podczas kibolskiej rozróby.

A może wrócimy do tekstu i tego co tam faktycznie jest, a nie co Ty sobie dośpiewałaś?

Navajero pisze: A może wrócimy do tekstu i tego co tam faktycznie jest, a nie co Ty sobie dośpiewałaś?

Zazwyczaj wszyscy piszemy tutaj o tym, jakie skojarzenia i wrażenia wzbudził w nas tekst; nie widzę powodu, aby tłumaczyć się z moich bardziej, niż już to zrobiłam

No, wyobrazić sobie kibola z piwnym brzuchem na dziobie drakkara, to niezła sztuczka. Nie mam więcej pytań

Navajero pisze: No, wyobrazić sobie kibola z piwnym brzuchem na dziobie drakkara, to niezła sztuczka. Nie mam więcej pytań

Kwestia wyobraźni:-)) A może to dlatego, że jeden słoik z konfiturą mirabelkową mi się nie zamknął, czort wie :(

Juliahof pisze:

Navajero pisze: No, wyobrazić sobie kibola z piwnym brzuchem na dziobie drakkara, to niezła sztuczka. Nie mam więcej pytań

Kwestia wyobraźni:-)) A może to dlatego, że jeden słoik z konfiturą mirabelkową mi się nie zamknął, czort wie :(

Musiał być chyba więcej niż jeden...
Pomijam, że ocena patriota/pseudopatriota wydawana na podstawie koszulki to gruba abstrakcja.
Pomijam też, że zgubiłaś subtelną różnicę pomiędzy bohaterem tekstu (który kojarzy Ci się z pseudopatriotą) a wymową tekstu - "to jest ciężkie, pseudopatriotyczne".
Ale nie mogę pominąć faktu, że chociaż każdemu wolno mieć swoje skojarzenia odnośnie tekstu, to fajnie byłoby gdyby mialy z nim jakikolwiek związek. Wybranie jednego elementu z pominięciem wszystkich innych, i oparcie na nim swoich wrażeń to... istny odlot po mirabelkach.

Autora przepraszam za offtop.

G.

Godhand pisze: Ale nie mogę pominąć faktu, że chociaż każdemu wolno mieć swoje skojarzenia odnośnie tekstu, to fajnie byłoby gdyby mialy z nim jakikolwiek związek. Wybranie jednego elementu z pominięciem wszystkich innych, i oparcie na nim swoich wrażeń to... istny odlot po mirabelkach.

A jaki związek z tekstem miała wizja zarazy/plagi wędrującej po Gdańsku z ustami obtartymi na cegłach? Też raczej niewielki, a oburzenia nie było.
Myślę, że i Ciebie, i Navajero zirytowało po prostu słowo "pseudopatriotyzm".

Jeśli o mnie chodzi, to nie tyle zirytowało, co wywołało dysonans poznawczy, jako niczym ( poza Twoją wizją po mirabelkach) nieuzasadnione. Może podpisuj swoje opinie jak Witkacy obrazy? No wiesz: kompot, hera, mirabelki...

Oczywiście, że mnie zdenerwowało. Inaczej w ogóle nie zabierałbym głosu. Oskarżenie tekstu o pseudopatriotyzm, to zarzut mocny. Więc kiedy argumentacja stojąca za tym zarzutem okazuje się (moim zdaniem) wyssana z palca, lub mirabelkowej fantazji, to trudno się nie oburzyć.

G.