Strach oczy otworzyć, zobaczyć wczoraj, przejrzeć się w lustrze. Wielokrotnie odczuwał ten stan, uciążliwy ból głowy i lęk który wypełzał z najmroczniejszych odmętów podświadomości. Zaczął gorączkowo szukać prochów które pochował w różnych zakamarkach mieszkania z myślą o takiej sytuacji.
- Gdzieś powinna być jeszcze jedna porcja. Vicodin i xanax, dawka na dwa dni, przygotowana, by przeżyć skutki całonocnej libacjii - myślał histerycznie przewracając każdy kąt.
- Nie ma, no nie ma - panika odbierała mu jasność myśli, wiedział co go czeka bez leków, obłęd.
Nagle lęk ustąpił - oko cyklonu, tak to nazywają, ten stan, wokół koniec świata, a ktoś ogląda w fotelu rozpierduchę wcinając czekoladki - powracały mu strzępy wspomnień z ostatniej nocy.
Piłem tequile. Barman do mnie zagadał, rozmawialiśmy o kulturze, stwierdził, że jestem ciekawym człowiekiem, pamiętam, moja skórzana kurtka zwróciciła jego uwagę, pochwaliłem się dorobkiem artystycznym. To była blondynka! Barman był uroczą blondynką. Wypiła ze mną kilka kolejek, w toalecie zrobiła loda, zaprosiłem ją do siebie, na zewnątrz było zimno, podałem swoją kurtkę, czekaliśmy na taksówkę. Taksówkarz był znajomym dilerem, więc kupiłem kilka kresek. Laska wciągneła dwie i wyskoczyła na światłach. Zaraz, nie oddała mi kurtki! W niej trzymałem prochy, cały zapas...Lęk powracał, przeradzał się w obłęd, który zmusił uznanego artystę do skoku przez okno. Lecę, na spotkanie autorskie, gdzie czeka na mnie blondynka w mojej kurtce.

Gęsty, wyrazisty klimat. Spodobało mi się, bo naprawdę poczułam tę atmosferę paniki i moment zawieszenia w "oku cyklonu". W ogóle ten fragment:

Grandel pisze: Nagle lęk ustąpił - oko cyklonu, tak to nazywają, ten stan, wokół koniec świata, a ktoś ogląda w fotelu rozpierduchę wcinając czekoladki - powracały mu strzępy wspomnień z ostatniej nocy.

raz, że fajnie napisany, a dwa, że ładnie porozkładał tempo w tekście. Dał taki oddech przed pójściem w imprezowy galop.

Jedyne co mi zgrzytnęło jeśli chodzi o klimat to to wspomnienie o robieniu loda w toalecie. Moim zdaniem zbędna wulgaryzacja sceny. Starczyłoby zaproszenie do siebie i te kreski.

Językowo.

Grandel pisze: Taksówkarz był znajomym dilerem, więc kupiłem kilka kresek. Laska wciągneła dwie i wyskoczyła na światłach.

Drobne zastrzeżenie. Nie spotkałam się z tym, żeby ktoś mówił/pisał, że kupił kreski. Raczej działki. Kreska to dość niejednoznaczna miara - ludzie różne sobie sypią. Przerobiłabym na "(...) kupiłem kilka działek. Laska wciągnęła dwie kreski i (...)".

Grandel pisze: myślał histerycznie przewracając każdy kąt.

Może raczej "przetrząsając"?

Grandel pisze: panika odbierała mu jasność myśli, wiedział co go czeka bez leków, obłęd.

Pomyślałabym o podziale tego na więcej zdań.

Tutaj taka myśl ogólna. Lubisz długie zdania cięte przecinkami. Takie wyliczanki. One momentami fajnie grają (na przykład opis wydarzeń w barze daje wrażenie takich pourywanych klatek filmowych wskakujących przed oczy, co w stanie bohatera chyba dobrze oddaje sytuację), ale chwilami (a zwłaszcza w ewentualnej dłuższej formie) będzie tego przesyt. Warto pomyśleć, kiedy te wyliczanki spełniają dobrze swoją funkcję, a kiedy nie są konieczne i można z nich zrezygnować na rzecz przejrzystości tekstu.

Grandel pisze: Piłem tequile

tequilę

Grandel pisze: Zaraz, nie oddała mi kurtki! W niej trzymałem prochy, cały zapas...Lęk powracał, przeradzał się w obłęd, który zmusił uznanego artystę do skoku przez okno. Lecę, na spotkanie autorskie, gdzie czeka na mnie blondynka w mojej kurtce.

w końcówce sugerowałabym podzielenie myśli enterami czy coś w tym stylu. Żeby uniknąć wrażenia, że skakanie od pierwszej do trzeciej osoby jest przypadkowe.
Bo ogólnie sam zabieg, że zaczynasz narracją trzecioosobową, a potem wspomnienia dostajemy w pierwszej, moim zdaniem, wyszedł tutaj dobrze.

Ogólnie, choć gdzieniegdzie przydałoby się doszlifowanie tekstu czy zwyczajnie większa staranność, to miniaturka do mnie trafiła.

Pozdrawiam,
Ada

Ada szczegółowo wskazała najważniejsze kwestie, więc ode mnie tylko jedno zdanie.
Gdyby to odpowiednio wyczyścić, napisać jeszcze raz i wygładzić, to mógłby być Twój najlepszy miniak.
Warto chyba nad nim posiedzieć.

G.

Ada - dziękuję, wzięte na warsztat uwagi, nigdy nie kupywałem kresek, fajnie to brzmi, działek też nie. Scena z lodem jest niepotrzebna, masz rację, Pozdr.

Godhand pisze: Ada szczegółowo wskazała najważniejsze kwestie, więc ode mnie tylko jedno zdanie.
Gdyby to odpowiednio wyczyścić, napisać jeszcze raz i wygładzić, to mógłby być Twój najlepszy miniak.
Warto chyba nad nim posiedzieć.

G.

O nie, najlepsze w szuflandji leżą