– Złap za guzik – powiedziała mama na widok kominiarza. – Będziesz miała szczęście.
Spadło mnóstwo śniegu i dopiero co, ulepiłyśmy wielkiego bałwana. Byłam szczęśliwa.

Teraz pierwsza wydeptuję ścieżkę do przystanku. Z uśmiechem pokonuję zaspy, ponieważ żywię nadzieję, że jeśli dozorca zaspał, to śni o wiośnie. Naprzeciwko podwójne szczęście, kominiarze, a ja, jak zwykle nie mam niczego zapiętego na ostatni guzik. Poza tym jestem bardzo głodna, więc podobno zła. Lepię śnieżkę i trafiam nią w ramię kominiarza. Spogląda na mnie, kreśląc palcem kółko przy skroni. Odwracam się, biegnę i w ostatniej chwili, lekko wskakuję do autobusu. Śnieżki trafiają w zamknięte drzwi.

Szczęście atakuje.

Aż się uśmiechnęłam i przeniosłam się w czasy, gdy byłam małą dziewczynką. Wtedy to były zimy.
Coś się sentymentalna robię na starość
Nie wiem czy kropka po "powiedziała mama na widok kominiarza" jest potrzebna, bo dalsze zdanie jest chyba kontynuacją - ale zapewne się mylę
Całość przyjemna w swojej prostocie :<3<3:

Gelsomina pisze: Spadło mnóstwo śniegu i dopiero co, ulepiłyśmy wielkiego bałwana.

Chyba nie powinno być tego przecinka po "co".
Całość bardzo przyjemna, choć nie do końca przejrzysta. Ale chyba tak właśnie - sennie i radośnie - miało być. Podoba mi się.

mrs.durst1 pisze: Aż się uśmiechnęłam i przeniosłam się w czasy, gdy byłam małą dziewczynką. Wtedy to były zimy.

To bardzo się cieszę i dziękuję za uśmiech
Co do kropki, to założyłam, że to są dwa zdania, ale pewnie może być i kontynuacja

mrs.durst1 pisze: Całość przyjemna w swojej prostocie

Miło

Czarna Emma pisze: Chyba nie powinno być tego przecinka po "co".
Całość bardzo przyjemna, choć nie do końca przejrzysta. Ale chyba tak właśnie - sennie i radośnie - miało być. Podoba mi się.

Emmo, nie wiem, co mnie podkusiło, że go wstawiłam. W pierwotnej wersji go nie ma. Chciałam przedobrzyć*
Cieszę się, że Ci przypadła do gustu ta miniaturka, mimo braku przejrzystości. To moje pierwsze drabble, jedno z dwóch, jakie napisałam
Przedstawiłam wspomnienie z dzieciństwa, a później przeszłam (pewnie nieudolnie) do ranka z teraźniejszości, kiedy dorosła już kobieta na widok kominiarzy przypomina sobie słowa mamy, a później zaczyna zachowywać się, jak mała dziewczynka. Atakuje* szczęście, a szczęście atakuje* ją Tak, miało być radośnie
Bardzo dziękuję za Wasze słowa

Jak zwykle super! Ta lekkość w Twoich słowach mnie zachwyca. Pięknie malujesz słowami.

Super klimat - naprawdę przypomina się dzieciństwo. Dziękuję.

Gelsomina pisze: Naprzeciwko podwójne szczęście, kominiarze, a ja, jak zwykle nie mam niczego zapiętego na ostatni guzik.

Podoba mi się żonglowanie różnymi wykorzystaniami słowa "guzik".

Wyczułem przejście czasowe i spodobała mi się wizja dorosłej osoby przypominającej sobie słowa mamy i robiącej coś niedojrzałego, ale radosnego.

Generalnie - dużo klimatu zmieściłaś w stu słowach, a w drabblach to jest dla mnie najcenniejsze. Jestem na "tak"

Babette pisze: Jak zwykle super! Ta lekkość w Twoich słowach mnie zachwyca. Pięknie malujesz słowami.

Babette, to wielkie szczęście czytać taki komentarz. Dziękuję

Katka pisze: Super klimat - naprawdę przypomina się dzieciństwo. Dziękuję.

Katko, to ja dziękuję za Twoje słowa

Wizimir pisze: Generalnie - dużo klimatu zmieściłaś w stu słowach, a w drabblach to jest dla mnie najcenniejsze. Jestem na "tak"

Wizimir, Twoje tak to mój sukces
Dziękuję Wszystkim jeszcze raz. Nie spodziewałam się tylu miłych słów, więc tym bardziej jestem zadowolona

Gelsomina pisze: Naprzeciwko podwójne szczęście, kominiarze, a ja, jak zwykle nie mam niczego zapiętego na ostatni guzik.

Bardzo sympatyczna gra słów.

Ogólnie na plus, nie ma tu za dużo treści, ale jest nastrój i to jest fajne, przyjemne, pozytywne.

Mam tylko problem z gestem "kółka przy skroni". Może to regionalizm, ale ja rozumiem to jako gest stosowany w rozmowie, gdy opowiadamy o kimś, kto naszym zdaniem oszalał. Jest dyskretny, towarzyszy wyznaniu przyciszonym głosem w stylu "No i wiesz, on chyba... ale nie jestem pewien".
Gest towarzyszący wściekłości i oznaczający "Czyś ty dziewczyno oszalała?!" to nie kółko przy skroni, a pukanie się w czoło.

MargotNoir pisze: Ogólnie na plus, nie ma tu za dużo treści, ale jest nastrój i to jest fajne, przyjemne, pozytywne.

I takie miało być. Sympatyczne wspomnienie z dzieciństwa i roztargniona, nieco zwariowana dziewczyna, która chce być "zaatakowana" przez szczęście

MargotNoir pisze: Gest towarzyszący wściekłości i oznaczający "Czyś ty dziewczyno oszalała?!" to nie kółko przy skroni, a pukanie się w czoło.

Raczej kominiarze nie byli wściekli, ale na pewno zaskoczeni. Jednak, co do pukania się w czoło, to pewnie masz rację. Kiedy to pisałam nie przyszedł mi do głowy ten gest.
Dziękuję MargotNoir