Latest post of the previous page:

Leszek Pipka, Fiolety . Nie debiutanci tylko Pisarze.

Dooobra!

1. Seksująca Ithi.
2. Melodramatyczna Augusta (opowiadań też niby nie pisze).
3. Mylący tropy Roman :-P Pan Roman :-P

I tak się okaże, że wszyscy autorzy to Czcigodni Powracający z Heroicznego Okresu Wery :-P

Bartosh16 pisze: 1. ithilhin.
2. Augusta.
3. Romecki.

Strzelam jak z katiuszy do mrówek a typy opieram na liczbie postów w SB poszczególnych fioletów (który ma czas, ten pisze na SB, i ten również czas znajdzie, by wiersz naskrobać).

Taki trop już padł

CZy ja nie mówiłem dziewi... hmm... nieśmiała dziewczyna?

Sarah pisze:
Taki trop już padł

Współgenialność Bartosha - jakby co - przyjmę z godnością :-P
Przecież mówiłem, że się nie znam :-)

Ktoś tu sobie grabi. Mój wiersz jest w poezji!

Leszek Pipka pisze:

Sarah pisze:
Taki trop już padł

Współgenialność Bartosha - jakby co - przyjmę z godnością :-P
Przecież mówiłem, że się nie znam :-)

To raczej komplement dla mnie, mistrzu

1-Augusta
2-Ithi
3-Na... nie, jednak Romecki.

Liczyłam na naprawdę fajną poezję, a się zawiodłam. Wszystkie trzy wiersze dają mocnym banałem. Jeden z nich najmniej i dostaje za to mój głos - i też za to, że jest w nim obraz poetycki (nie po prostu obraz). Oczywiście jest to numer 3. Są też w nim najmniejsze problemy ze słowami.
Niby ogólnie we wszystkich wierszach jest spoko, ALE...
...brakuje w nich polotu, gry z materią słowa, słów, które stwarzają, kreują, a nie opisują. Brakuje też inteligentnego wykręcenia rzeczywistości, zauważenia czegoś więcej, jakiejś przewrotności (niby trójka coś tam oferuje, ale powiedziałabym, że tak se). Widząc niektóre sformułowania w każdym z trzech wierszy, czułam się, jakbym dostała z liścia, a nie jakby liść delikatnie musnął mój policzek. Ech A może to po prostu nie mój rodzaj poezji. Albo się nie znam. Jako czytelnik uważam, żeście się, kochani, nie postarali tak na serio, serio, serio. Po prostu średnio.

A teraz czekam na lincz.

Chii, jak dorzynać to dorzynać. Typuj tych, co tak Cię zawiedli.

Dobra, porzuciłem już zbyt nachalne analizy.
Typuję:
1. Augusta
2. "przewrotna dziewica" czyli Navajero
3. Alicja Minicka

Ej, ale pierwszy wiersz to chyba facet pisał? Wypraszam sobie takie insynuacje Nikogo nie wezmę, bo niby jak i czym?

Leszek Pipka pisze: 2. Melodramatyczna Augusta (opowiadań też niby nie pisze).

Bo nie piszę, samo jakoś wyszło
BTW, skąd Ty taki poinformowany?
Prawie w ogóle nie wspominałam o tym na wery
W sumie jeden wiersz napisałam, nawet wstawiłam na SB. Natasza zjechała go jak najburszą (nie ma słowa najbursza? jak to stopniować? bura, bursza, najbursza?) sukę ever.
Także ten.
Idę zagłosować, żeby uciąć te spekulacje.

Augusta, to jeszcze wytypuj autorów
Ale siebie pomiń

A, faktycznie. Demencja.
Hm.
Najchętniej napisałabym:
1) Ithi
2) Ithi
3) Ithi
no ale...
1) Kurcze, no nie wiem. Facet. Romek?
2) Jak wyżej. W sensie: nie mam pojęcia. Może Navajero?
3) Ithi

Nie chce mi się bawić w typowanie, zresztą średnio mnie to obchodzi. Kto co napisał to sam dobrze wie.

Ale żeby nie było, że czepiam się bez powodu, to niżej moje powody.

1. 1. Dysonans językowy - fragmenty niżej nie pasują do reszty, banał straszny:
- zanurzę palce we włosach
- wyznaczę rytm 
1.2. Forma nudna. Tytuł oryginalny jak chleb.
1.3. Po kilku czytaniach zyskuje, choć średni nadal. Jakby porównać z erotykami Leśmiana, to słabizna. Patosss syczy.

2.1. Treść banalna:
- Ulotne
jak odcisk dłoni na szybie --> serio? Tłuszcz nie zmywa się z szyby tak łatwo... Zresztą to porównanie... Argh.
- żeby złowić twoje spojrzenie
po raz ostatni. -> banał
- Przypomnę sobie co było
i co być mogło. -> pomijając metaforyczność, czy można sobie przypomnieć to, co mogło być, skoro tego nie było? Tak na logikę.
- Zatęsknię za drżeniem serca,
rumieńcem, 
naiwnością młodości. -> straszliwy banał
2.2. Forma... Znacie fanpejdże na fejsie "Wiersze Jarosława Kaczyńskiego pisane nocą" albo "Wiersze Mateusza Morawieckiego pisane w Excelu"? To jest dokładnie ta sama forma i to samo myślenie o poezji. Autor chyba się na serio inspirował. Taki podział wersów aż boli - co gorsza, tutaj to nie jest dla beki. Tytuł tak samo oryginalny jak wyżej.
2.3. Cringe, patos i egzaltacja.

3.1. Cringe'owe rzeczy:
- historia czasu i kawy -> niby antytetyczne zestawienie, coś co zaciekawia, ale u mnie wywołuje grymas
- mahoniowym pudłem -> są w tym wierszu szczegóły, które nie są niezbędne, to jeden z nich, jest w tych słowach jakiś nadmiar, bo szczerze wątpię, żeby ten mahoń tu zionął symbolizmem
- wywołała śmiertelną chorobę -> bardziej nie dało się strzelić czytelnika w pysk subtelnością?
- naprawiali zegar
i życie -> krindżuję, to brzmi jak moje odpowiedzi na wścibskie pytania (- Czego się uczysz? - Życia.)
- jak wyrwane serce -> seriooo? Banał
3.2. Forma też bez szału. Jest widoczny storytelling. Spoko. Dobrze, że bez tytułu.
3.3. Dużo cringe'u.

Jeszcze co do dwóch pierwszych wierszy przypomniało mi się takie spostrzeżenie, że jeśli autor nie ma specjalnie nic ciekawego do powiedzenia o świecie, to mówi o miłości...

A tak serio to się czepiam. Generalnie jest bardzo dobrze. Mocne 4/10. Jest w tych wierszach sporo ładnych wyrażeń, są też jakieś ładne obrazy, jest może i nawet trochę myśli, ale mnie jako czytelnika kompletnie to nie rusza. Numer trzy trochę coś próbuje, przemyca dodatkowe znaczenia, warstwy, ale chyba brakło czasu.

No tak czułem, że czegoś mi brakuje w tych wierszach. No czułem normalnie.