Latest post of the previous page:

Mam nadzieję, że Ci z Videografu tego nie czytają, a jeśli czytają, to może skuszą się na premię dla Ciebie... Słuchaj! Ja chcę widzieć Dardę u Pruszyńskiego! Książka ma mieć identyczną szatę graficzną jak kingowska!
No, i żeby nie było - Darda rulez!

Joe pisze:No, i żeby nie było - Darda rulez!

Hm. Nieco mnie speszyłeś, bo nie za bardzo wiem o co kaman... Ale niech i tak będzie. ;-)

Natomiast jeśli chodzi o wydawnictwa, to chyba nie zawsze ważna jest marka, czy rozpoznawalne logo.
Tak jak napisałem w wątku dotyczącym "Videografu II" - wszystko jest O.K. i póki co nie ma sensu szukać tego, czego się nie zgubiło. :-)

Slang miejski, Stefanie. Masz prawo go nie znać. Zwrot znaczy tyle, co "Darda rządzi".

No weź! Przecież wiem, co to znaczy, ale nie wiedziałem skąd taka właśnie opinia.

Jak to - skąd?! Z życia... Lajf is brutal, a Darda rulez!

Przed Dardą długa droga, by choćby po części tak było, ale drogi są po to, by je pokonywać. Chyba.

:-)

Do zobaczenia na szczycie! - takie hasło przyświeca publikacjom dotyczącym rozwoju osobistego. Nim właśnie się posłużę.

Nie wiem, na ile audiobook może cieszyć się zainteresowaniem na forum literackim, ale podzielę się informacją, ponieważ rzecz to dla mnie niezwykła... Wczoraj światło dzienne ujrzał "Dom na wyrębach" (wydawnictwo "Storybox") w wersji dźwiękowej, w świetnej (moim przynajmniej zdaniem) interpretacji Wiktora Zborowskiego.

Usłyszeć w takiej wersji coś, co się samemu napisało - bezcenne! :-)

Wiktor Zborowski?! Wow
To na pewno bezcenne uczucie. Rany, chyba bym pękła z dumy, jakby mnie ktoś taki "czytał".

Stefan Darda pisze:Nie wiem, na ile audiobook może cieszyć się zainteresowaniem na forum literackim, ale podzielę się informacją, ponieważ rzecz to dla mnie niezwykła... Wczoraj światło dzienne ujrzał "Dom na wyrębach" (wydawnictwo "Storybox") w wersji dźwiękowej, w świetnej (moim przynajmniej zdaniem) interpretacji Wiktora Zborowskiego.

Zainteresowaniem moze cieszyć się takim, że jak tylko go dorwę w swoje łapki to zostanie kupiony. Ha, a właśnie szukałem dobrego audiobooka - to i mam. Książka mi się podobała, z chęcią wysłucham tego w wersji Znanego Wiktora. Też bym pękł z dumy.

W najbliższy piątek (19-go marca) o godzinie 17.00.
W Krakowie, w EMPiK-u Megastore (Rynek Główny 5).
Będę i zapraszam. :-)

Jak było na początku z Twoim pisaniem?

Jeśli chodzi o prozę ( chyba tej właśnie dotyczy pytanie), to moja historia nie będzie zbyt długa...
Pewnego dnia postanowiłem napisać opowiadanie zatytułowane "Wyręby", które zaczęło się od zdania: "Spojrzenie zza płotu niemal paliło plecy". :-)
Planowałem je na jakieś 30 stron. Gdy dotarłem do zakładanej objętości, okazało się, że dopiero się zaczynam rozkręcać. Pisałem dalej, aż do momentu, gdy powstał "Dom na wyrębach".

Uffff... Czyli nie jesteś Planującym Pisarzem... Klawo.

A propos audiobooków - na Qfancie jest konkurs dla lektorów. Myślę sobie, a co mi szkodzi i przeglądam teksty które trzeba przeczytać. Jeden to fragment Słonecznej Doliny. Czytam raz, drugi, trzeci i po czwartym razie doszłam do wniosku, że muszę to dalej przeczytać, no bo co dalej się dzieje? Więc audiobook ma jakiś wpływ na ludzi słuchających i czytających :)_

kanadyjczyk pisze:Uffff... Czyli nie jesteś Planującym Pisarzem... Klawo.

Nigdy w życiu! :-) Nie wyobrażam sobie pisania podług z góry ustalonego planu... Z pewnością byłoby to śmiertelnie nudne. Lubię, gdy zaskakuje mnie akcja tego, co piszę, lubię, gdy moi bohaterowie wycinają mi numery, których nigdy bym się po nich nie spodziewał. Dzięki temu pisanie to dobra zabawa.
Oczywiście, muszę to wszystko trzymać w ryzach i czasem trzeba się zdrowo nagłówkować, ale - póki co - nie narzekam na niedobór emocji... :-)

icy_joanne pisze:Więc audiobook ma jakiś wpływ na ludzi słuchających i czytających :)_

Wczoraj miałem wreszcie okazję na spokojnie przesłuchać "Dom na wyrębach" w interpretacji Wiktora Zborowskiego.
Muszę przyznać, że było to dla mnie nadspodziewanie mistyczne wydarzenie. Aktor okazał się mistrzem interpretacji. Dodatkowo bardzo pozytywnie zaskoczył mnie umiejętnością odzwierciedlenia wschodniego "zaciągania". A końcówka zwyczajnie mnie położyła na łopatki... Może to dziwne, ale sam miałem ciarki w kluczowych scenach "Domu" (dla zobrazowania sytuacji dodam, że słuchałem w drewnianym domu, który stał się inspiracją do mojego debiutu...).
Fajne uczucie! :-)