Zaćma z ideału,
Iluzja z idei.
Nadgorliwość psuje,
Więc dorysujmy sobie sumienia.

Dziwnie się czyta ten twór. Ciężko wręcz. Juz się nie czepiam wielkich liter i interpunkcji, choć wiedz, ze wolałabym widzieć wiersz bez nich. Ale to do mnie nie przemawia. Nie wiem, może przez dobór slow? Dwa pierwsze wersy czyta mi się jak ten sam, tyle ze drugi jest zapisany od tylu. Nie wiem, czy dobrze wyjaśniłam, wiec na przykładzie: "książka kucharska" i "kucharska książka". "Wiec" pewnie ma być łącznikiem, ale dla mnie jest tyko zapychaczem.

Idea, a ideał to to samo dla ciebie droga patko?

Dla mnie te dwa wersy są zupełnie różne... sensem i wymową. Całe mini jest niezłe, ale psuje mi rytm (bo nie rym) słówko "więc". Pozbyłabym się z korzyścią dla formy, a bez ujmy dla przekazu.

Nie, dlaczego tak myślisz? Po prostu te dwa wersy podobnie i brzmią. Nigdzie nie napisałam, że idea=ideał.

Niejasno jakoś to wyjaśniłaś. W każdym razie dziękuję za opinię i poświęcony czas.