To wierzba płakała nad wodą
gdy szedłem nie moją drogą
trawy kłaniały się rosą
stopy parzyły się słońcem
gdy szedłem, w nadziei prosząc
byś była Początkiem i końcem...

Mam pytanko, jak mogą stopy parzyć się słońcem, co?

trawy kłaniały się rosą
stopy parzyły się słońcem

Że niby ta droga, którą sobie twój zrypany podmiot liryczny obrał, od początku byla kręta, usłana badziewiem i ludźmi dźgającymi go gwoździami w stopy, hę? Mimo wszystko, brzmi ciekawie, nie powiem.

PS

Tutaj bym tego nie wrzucil

pewnie cholerka, ta droga się zbytnio nagrzała, a baran szedł boso

Co do ostatniego akapitu... Hmmm... OK! *wrzuca do kibla*