Świt wstaje najwcześniej
Musi posprzątać po nocy
Bo nabałaganiła
Trzeba pozamiatać gwiazdy
Schować księżyc
Przetrzeć poranna mgłą
Matowe liście drzew
Trzeba rozpędzić szarość
Co jak kurz pokrywa ziemię
I pomalować niebo
Najpierw na różowo
A potem na niebiesko
Bo róż jest niemodny
Świt się uwija
Ma mało czasu
Pracuje na akord
Wreszcie zmęczony idzie spać
Do następnego poranka.

O!@ irisowa, odkurzasz szufladę:) gut;)

świt spać nie chadza, świt budzić idzie gdzie indziej.

Added in 9 minutes 22 seconds:
świt pobudnik

Wiersz przypadł mi do gustu. Emocje, nastrój,niewystrojone słowa i jasny przekaz, zrozumiały dla każdego.
Jedynie przeszkadzają mi wielkie litery na początku każdego wersu - kosmetyka

Bardzo mi się podoba