Trójwiersz pacyfistyczny

1
Biję się z poczuciem winy, bo prowadząc wyścig zbrojeń
Pierwszy jąłem zrzucać bomby. Nasłuchuję z niepokojem.

Czekam blisko pół godziny; stękam, trwożne miny stroję.
Wnet dociera mnie z kabiny obok - wtórowanie Twoje...

Jednostajnie szumi muszla szepcąc do nas, żeśmy kwita
I że na tym koniec wojny wszczętej chyłkiem gdzieś w jelitach.

2
Szczerze, spodziewałam się czegoś innego po tytule :D. Niemniej, podoba mi się to, co przeczytałam.
"Źle czy dobrze, okaże się później. Ale trzeba działać, śmiało chwytać życie za grzywę. Wierz mi, malutka, żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się." - Margarita Laux-Antille
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”