Irytacja

1
IRYTACJA



Monotonia goni monotonię.

życie zamknięte w cykliczne schematy.

Czy kiedyś chmury udręki rozgonię?

Zniszczę świat koła, co jest mi katem?



Bodźcem działania są wielkie marzenia.

Myśl ma cwałuje daleko w nieznane.

Lecz gdy nie doczekam się ich spełnienia,

To tylko mogiła i piach zostanie.



Dalej, brnąć naprzód! - Rzucono hasło.

Toruj swe ścieżki, pokonuj przeszkody!

Nie było lekko! Nie będzie łatwo!

Aż padniesz na twarz. Zwyciężony.



Gdy wtem ujrzysz słońce przez gęstość mroku.

Wytrzesz krew z twarzy, na nogi powstaniesz.

Biegnij czem prędzej! Dotrzymaj kroku

Marzeniu, którego spełnienia tak wyczekiwałeś.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”

cron