Mądry i mądrala

1
Tomasz Kuza
Mądry i mądrala


Żyj i pozwól żyć innym - powiedział mądry.
Co to za mądrość, coś tak banalnego?
10 przykazań! - Zagrzmiał mądrala.
10 przykazań to co innego.
A przecież to samo,
ale co z tego?

2
Zaczęło się bardzo fajnie, ale końcówkę zmień bo cały efekt na tym cierpi.
10 przykazań to co innego.
A przecież to samo,
ale co z tego?
To ostatnie "co z tego" jest zbyt kolokwialne, nie pasuje tu. Potrzeba jakiegoś morału, sensu utworu, a Ty mam wrażenie, skupiłeś się tylko na rymie, żeby coś Ci tu pasowało. A lepiej trochę odbiec na koniec od rytmu, ale jakąś puentę dać.
Kto nigdy nie żył, nigdy nie umiera, więc wole umrzeć, wiedząc że żyłem.

3
Dobry temat tylko jak piszesz cyfry to pisz dziesięć a nie 10 , bo niejednego za taką kaligrafię wywalili z porali. Pointa jest do wymiany ale po tylu m-cach pewnie są poprawki. Wystarczyło dać
bezduszne zjawy
dziesięciu przykazań

I spina cały tekst. Poz

6
Rozbierając to na części:

Żyj i pozwól żyć innym - mówi autor powiedzenia.
Co to za mądrość, coś tak banalnego? - lud.
10 przykazań! - Mojżesz.
10 przykazań to co innego. - lud.
A przecież to samo, - narrator.
ale co z tego? - narrator.

Wobec tego, nie może być przecinka między ludem a narratorem, bo lud kończy swoją wypowiedź, a narrator zaczyna puentę.
Jak napisać dobry wiersz
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”