Z dołów pustych powybielanych,
Z pustych mogił zasypanych,
Z dolin od łez osuszanych,
Od łez innym wydzieranych,
Podźwignij.

Z gestów śmiercią zatrzymanych,
Z gestów kończyn uciskanych,
Ze słów zdań nie wywrzeszczanych,
Podźwignij.

Z oczu niemych poskręcanych,
Z uszu rąk...

Z nocy ścisku porzuconych.
Podźwignij.

Oto jak kończy modlitwa,
Oto jak kończy,
Oto jak...

***
Wznosi się cisza.

Niewysłuchani,

Ani po żadnej stronie,
Ani nad mogiłą,
Ani nad kamieniem.

W śmieciarni,
Na pustkowiu,
Na próżno,

Podźwignij, proszą, a potem lądują (albo raczej pozostają) na pustkowiu niewysłuchani.

Oto jak kończy modlitwa,
Oto jak kończy,
Oto jak...

... ale dlaczego tak?

hmm... zapewne dlatego, że są już martwymi ciałami, do niczego niezdolnymi.