Tyle w nas szlachetności
Ile spierdoliny
Tyle w nas piękna
Ile śmierdzącej padliny

Tyle w nas dobra
Ile gówna wysrasz
Tyle w nas miłości
Ile kłamstwami pozyskasz

Tyle w nas świętości
Ile w to wierzymy
Tyle w nas wartości
Ile poświęcimy

Tyle w nas krwi
Ile spermy i szczyn

Rymy gramatyczne grubymi nićmi szyte, rodem z dziecinnego wierszyka. Metaforyka... Generalnie metaforyki brak, co tworzy utwór tak bardzo ideowy i łopatologiczny w odbiorze, że wolałbym chyba dostać szpadlem w ryj.

Poza tym jest tak trywialnie wulgarny, że smakuje jak wytarta podeszwa.

Czasem się zastanawiam, ile napisanych przez siebie wierszy, tekstów piosenek, czy może nawet opowiadań, będę się wstydził na starość...

Zależy.

Edit ancepa - Wystrzegaj się jednorazowych postów, Sep.