Krytyka bardzo mile widziana.




Wciąż w sercu Cię noszę jak cierń zatruty,

Gehenny niosący płaczliwe nuty.

Zadra ognista mą duszę rozrywa,

Uczyć mych złudnych już pękła kurtyna.



Twa gierka okrutna mą bezradnością.

Twój serca bastion - moją podłością.

Czemu Cię z duszy wypędzić nie mogę?!

Bo widzisz mój drogi... Jam twym Demonem.

Archaizmy, szyk przestawny, częstochowskie rymy, nie trzyma rytmu, metafory odrzeczownikowe, festiwal zaimków - niestety, cały komplet klasycznych błędów.

Dzieki wielkie za poświęcenie czasu. Wiersz był napisany pod wpływem impulsu i muszę przyznać, ze nie przeanalizowalem go do końca zanim tutaj trafił. A tak btw czy stosowanie archaizmow to błąd?

Nie tyle błąd, co zabieg bardzo ryzykowny i służący dzisiaj już właściwie tylko stylizacji. W praktyce można archaizmy potraktować jako skreślony środek stylistyczny.

Rozumiem dzieki raz jeszcze, postaram sie go jakoś przekształcić i unikać tych błędów w przyszłości.

Archaizmy? Rudzik, jak lubisz ryzyko i nie przejmujesz się ewentualnością skreślenia to bez krępacji.

Kocham archaizmy. Warto przecież coś mieć... jednak pozostałe uwagi Sepa weź sobie do serca