Słyszałam, że pojawiały się tutaj niezbyt ciekawe osobniki

1
jest ich trzech tak słyszałam
oj nieciekawe to typy nieciekawe
opowiadał mi o tym pewien krajan
przedstawiał się chyba jako Paweł

jeden podobno dość otyły
i z ust mu nieprzyjemnie pachnie
nie jest w obyciu także miły
taki to gbur prawdziwy własnie

drugi szkieletor jego kolega
z podwórka chyba czy z religii
ten z wyobraźnią jest lebiega
lecz mściwy jest i pamiętliwy

trzeci tu łazi w czarnym płaszczu
pod nim bielizny nie ma krzty
pod kapeluszem niczym jaszczur
urządza sobie frywolny cyrk

__________________________

ostatnią zwrotkę zostawię wam
żeby to skończyć jakąś pointą
taką tu myśl dziś sobie tkam
oby nie wzięła tak na serio

2
;)

[ Komentarz dodany przez: ithilhin: Śro 11 Lut, 2015 ]
karny króliczek za post jednoemotikonowy!
Obrazek
Ostatnio zmieniony śr 11 lut 2015, 08:45 przez BeastInMyHead, łącznie zmieniany 1 raz.
,,Monsters are not under your bed,
they are inside your head''

4
W pierwszym wersie wyliczyłem 7 sylab, w drugim już 12.
Przez cały wiersz niestety można napotkać wersy o różnej ilości sylab.
No chyba że źle policzyłem :). Ale w rymowaniu równa ilość sylab w wersach jest ważna, bo to buduje dobrą rytmikę.

Ale sam zamysł i wymyślenie wiersza są naprawdę bardzo fajne :).
Jeśli chcesz pogadać, jestem tu:

https://www.facebook.com/tomasz.socha.75

6
Miałem nie tłumaczyć oczywistych rzeczy, no ale:

Wiersz sylabiczny – wiersz mający równą liczbę sylab, akcent stały pada na przedostatnią sylabę wersu. W wierszu sylabicznym zdanie nie zawsze kończy się w wersie, występują średniówki. Najczęściej jest pisany 13-zgłoskowcem lub 11-zgłoskowcem. Wiersz sylabiczny można określić jako numeryczny, w którym podstawą miary jest ta sama liczba sylab. Akcent bywa strukturalny i występuje w klauzuli, rzadziej w średniówce. :)
Jeśli chcesz pogadać, jestem tu:

https://www.facebook.com/tomasz.socha.75

7
Zanim Sepryot dostanie krawat ;)

Bonsai pisze:Wiersz sylabiczny – wiersz mający równą liczbę sylab, akcent stały pada na przedostatnią sylabę wersu.
To jest cytowanie za Wiki i... durne
Bonsai pisze:W wierszu sylabicznym zdanie nie zawsze kończy się w wersie, występują średniówki.
tak, Watsonie
Bonsai pisze:Najczęściej jest pisany 13-zgłoskowcem lub 11-zgłoskowcem.
Znów bzdura
Bonsai pisze:Wiersz sylabiczny można określić jako numeryczny, w którym podstawą miary jest ta sama liczba sylab. Akcent bywa strukturalny i występuje w klauzuli, rzadziej w średniówce.

Nie sądzę, że to laika to są rzeczy oczywiste, ba, nie sądzę żebyś wiedział, o czym mówisz
Granice mego języka bedeuten die Grenzen meiner Welt.(Wittgenstein w połowie rozumiany)

11
Bonsai pisze:Każdy też może skomentować tekst, podając swoją jego wizję :) .
iitam - może, ale nie wizję wiersza sylabicznego (którym wiersz pan_ruiny zresztą nie jest)

Maria Dłuska: Próba teorii wiersza polskiego
Granice mego języka bedeuten die Grenzen meiner Welt.(Wittgenstein w połowie rozumiany)

12
Nie wizję wiersza sylabicznego, bo to jest rodzaj wiersza, który pisze się według określonych zasad, jak sylabotoniczny lub toniczny, więc za wiele ingerować w to nie można :).
Może nie jest, a ja się mogłem pomylić, więc przepraszam :).
Jeśli chcesz pogadać, jestem tu:

https://www.facebook.com/tomasz.socha.75

13
Bonsai pisze:Może nie jest, a ja się mogłem pomylić, więc przepraszam
Wiki durnie definiuje
żeby cytować Wiki trzeba pięć razy sprawdzić
Granice mego języka bedeuten die Grenzen meiner Welt.(Wittgenstein w połowie rozumiany)

14
Stały akcent nie jest obligatoryjnym elementem wiersza sylabicznego. W ogóle żadna konstanta metryczna nie jest obligatoryjnym elementem wiersza sylabicznego, bo, jak sama nazwa wskazuje, jest nim konstanta sylabiczna. To tak z pierwszego zdania Twojej wypowiedzi, a dalej mi się nie chce. :P

Obawiam się, że Twoja wiedza z zakresu wersologii jest trochę spłycona. ;) Ale nie mam ochoty bić piany z rana.
1 | 2 | 3 | 4 | O poezji

15
Bonsai, żeby ne było:

w wierszu rozpoznajemy sylabik - badamy wiersz jak sylabik
jeśli nie - nie ma tematu

___________

"stały akcent paroksytonicznym w klauzuli każdego wersu" - to chodzi o to, że powszechną praktyką w sylabiku jest swoista rytmizacja klauzuli (koniec wersu) rymem żeńskim (półtora zgłoski - dupa- zupa, gdy przedostania sylaba jest akcentowana, czyli nie może być:
ma-te-ma-ty-ka - bry-ka
bo w "matematyka" to akcent proparoksytoniczny - na trzecią sylabę od końca
)
Granice mego języka bedeuten die Grenzen meiner Welt.(Wittgenstein w połowie rozumiany)
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”