Ból wtórny

Cukier, sól, kawa, alkohol, meskalina
Każdy od którejś z nich swój dzień zaczyna.
I chociaż rym tu nie był zamierzony
To czasem los bywa nieunikniony.
Bo ja nie bardzo lubię pisać wierszem
Lecz coś do powiedzenia ma tu moje serce
A głowa nie chce, głowa się buntuje
Bo na wierszach jej talent się marnuje
Wszak Ona woli pisać dzieła wielkie
Od których czytania każde serce mięknie
I w tej całej kłótni głowy z sercem moim
Tej bitwy słownej, od której wszystko boli
Po godzinach wojny zaczęło mi to zwisać
Tylko zapomniałem o czym chciałem pisać

I co tu napisać?

Added in 34 seconds:

gebilis pisze: I co tu napisać? " "

Joł! Głowa wygrała z sercem. Jak to o czym o miłości miało być, a jest o rozterkach duchowych autora.

Darkling pisze: Cukier, sól, kawa, alkohol, meskalina
Każdy od którejś z nich swój dzień zaczyna

Nie każdy, nie każdy

Darkling pisze: Bo na wierszach jej talent się marnuje

Przestawiłbym tutaj "się" zaraz po "na", jakoś tak lepiej mi gra.

To może coś z wymienionych "wspomagaczy" i przypomnisz sobie o czym chciałeś pisać ;)
Bardzo przyjemny, fajnie zrymowany, nieco przewrotny, ciekawy.