Cisza nocna

Spokojem otulony i ciemnością nocy,
Pod migocącym wzrokiem Niedźwiedzicy wielkiej,
Warkocza Bereniki widząc gwiazdy wszelkie
Wpatrzony w niebo stoję, już świadom wszechmocy.

Wszechmocy nocnej ciszy podziwiam wydźwięki,
Gdzie wiatru jeno szumy swe śpiewają pieśni,
Gdzie najwytrwalszy człowiek teraz jeszcze nie śni,
Bo przeżył właśnie dzień swój już, pełen udręki.

Niechaj utulą ludzkość miast najbliższych łuny,
Zsyłając sny pomyślne wszystkim nocy dzieciom.
Niechaj rozbrzmiewać zaczną ciszy nocnej struny,

Kolejnym melodyję szyjąc tysiącleciom,
I tkając skrupulatnie wszelkie swe całuny,
Rozepną się nad światem, dźwięku swego siecią.