Czy życie człowieka wieczne
Na pewno jest konieczne?
Ten pot i trud wśród społeczeństwa!
To zakrawa do męczeństwa!
I choć nie każdemu trudno to przychodzi,
Część z nas czasem się rozwodzi:
Czy warto?

Czy warto w boleści codziennej
Topić się jak w studni bezdennej?
Czy warto brnąć w to wszystko
Czując, że wpychamy tylko kij w mrowisko?
I toniemy w zgliszczach własnego bytu,
Po to, by nasza złość sięgnęła zenitu!

Lecz jest jeszcze wątek inny do przetrawienia.
Ten, w którym istotne jest właśnie do powiedzenia,
Że warto.

Ten mały rąbek światła
I to, że nadzieja nie wyblakła.
Bo i tak jesteśmy na tej planecie,
Pełnym potu i trudu świecie.

I nawet, gdy gorzka kawa poranna
Iskra tli się wciąż nieustanna.
I szepcze cichutko do ucha:

„Posłuchaj mnie. Posłuchaj!
A może jest coś więcej niż warto?
Czy do ciebie też już to dotarło?
Ten smak gorzkiej kawy
Także w pewien sposób jest ciekawy.
I być może wszystko sens swój ma,
A ty odbijesz się od studni dna!”

MrMrsSok pisze: „Posłuchaj mnie. Posłuchaj!
A może jest coś więcej niż warto?
Czy do ciebie też już to dotarło?

To świetny cytat na podsumowanie tego hmmm... "tekstu"...
I tylko nie wiem, czy to żart czy na poważnie?

Co tam dudni w tamtej studni?
Co odbija się od dna?
To poeta od południa,
Wiersze pisze na raz-dwa!

To próba przeniesienia poezji na wyższy poziom. A hejterów wokół nie brakuje!