Pierwszy wers i ostatni nierówny sylabicznie celowo









A gdyby tak odbył się jarmark wiekowy,

Gdzie handel czasem kwitnie cudownie.

Kupić by można zapas chwil nowy.

Dziurę życia załatać jak spodnie.



-Witam szanowną w czym służyć mogę?

-Proszę młodości tak ze trzy kwarty.

-W szczęście spakować, czy życia trwogę?

-Szczęście rzecz jasna! Cóż to za żarty?



Wszak niesłychanie towar żądany.

W Efezu rzece, łódka bezpieczna.

Efekt być może wręcz niesłychany.

Wartości inflacja - chwilowo wieczna.

A wiesz, że ja bym nigdy na taki jarmark...

Wiersz dobry, bo pomysł dobry. Jest też rytmiczny. Nigdzie się raczej nie zacina. Plus.

Tak jak mówi Gra "wiersz dobry bo pomysł dobry" Zacinać się też raczej nie zacina ale jakoś tak nieszczególnie mi się czytało. Za bardzo połamany. Co wers to nowe zdanie niestety... może by coś bardziej rozbudowanego składniowo? Czytałoby się lepiej. Ale tak czy inaczej utwór się obroni

Roger that. Następny spróbuję rozbudować składniowo. Dzięki za poświęcony czas.