Świt

1
Wolę czytać poezję niż ja pisać. Na szczęście lub nieszczeście rzadko więc tworzę wiersze. :P

I nic po nas nie zostanie
Gdy świat z rana wstanie
Ukojeni ciszą martwi
Pozostańmy tak jeszcze
Chwila dłuższą się wydaje
Gdy żar wyschnie
Sen zostanie
Mili państwo
Miłe panie
Cóż z tym światem się dziś stanie
Gdy z rana wstanie

2
Czy to nie powinno znaleźć się w dziale z poezją rymowaną?

Nie podoba mi się. Głównie przez rymy.
zostanie-wstanie-wydaje-zostanie-panie-stanie-wstanie

Za dużo tego "anie". Można było poszukać mniej oczywistych rymów. Dzięki temu budowa klamrowa z tym wstawaniem w roli głównej była by zgrabniejsza, bardziej dosadna, przyjemniejsza w odbiorze.

Sam pomysł mi się podoba. Te wstawania są czasem kłopotliwe. Zwłaszcza, kiedy zmieniają czyjś świat :D
"To, co poczwarka nazywa końcem świata, reszta świata nazywa motylem." Lao-Cy, Księga Drogi i Cnoty

"Litterae non erubescunt." Cyceron

4
Jaka rymowanka? Rymów (bo nie liczę tego ciągłego wstanie-zostanie itp.) jak na lekarstwo. Ani styl ani treść się nie broni. Pomysł może ewentualnie ale już jego rozwiniecie (czyli treść) nie za bardzo niestety...
Te nie pachnące żadnym nozdrzom -
cudowne, purpurowe kwiaty;
ta woda, której nikt nie pije,
ten wiatr nad pustką mgieł skrzydlaty...

...och! tam jedynie dusza żyje!
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”