Dlaczego ten świat tak ze mną gra?
Wciąż kłody to nowe pod nogi rzuca.
Na cóż mi rozum?
Instynktu mi brak.

Czegóż, ach czegóż nie możnaby tak,
wyłączyć myśli rodzących strach?
Choć jeden dzień,
Panie proszę Cię!

Kombinuj człowieku,
Pan powiada mnie.
Jesteś rozumny,
Nauczysz się.

Od czego zacząć...
W tym wierszu nie ma nic dobrego warsztatowo.

Rytm się wali... Generalnie chyba autorze w ogóle o nim nie pomyślałeś. Rymy są tak przypadkowe, że nawet mam nadzieję, że rzeczywiście tylko przypadkowe były. Poza tym są czystą "Częstochową".

Czegóż, ach czegóż nie możnaby tak,

Błąd. Powinno być "dlaczegóż"... jeśli już w ogóle.

Dziwna stylistyka - po co te archaizmy?

Przejdźmy do samej treści - cały wiersz możemy skrócić do dwóch zdań:

Dlaczego ten świat tak ze mną gra?
BO TAK

Nawet nie wiem, co powiedzieć... Najprościej - ten utwór jest naprawdę zły.

Pozdrawiam

Pika sagt:

Dlaczego ten świat tak ze mną gra?
BO TAK

i nic właściwie nie mam do dodania. Nierytmiczny, niemetaforyczny. Zły.

No co zrobić? Muszę się zgodzić, bo rzeczywiście w ogóle tego nie przemyślałem. Tak naprawdę długi czas po zarejestrowaniu się na forum nie miałem odwagi, by coś wystawić. Aż w końcu przyszła taka pewna noc, kiedy zebrałem się w sobie i postanowiłem coś napisać, tak spontanicznie, na przełamanie. No i tak powstała ta nieszczęsna Zagwózdka. Dziękuję Wam za ten kubeł zimnej wody, bo właśnie tego mi było trzeba, by przełamać lody :-)

Kurde, alibo mam zwidy, alibo znam niejakiego kani_tora, gdzie indziej Kanem zwanego, co chyba chce sobie coś udowodnić

Kombinuj człowieku,
Pan powiada mnie.

Owszem, coś tam chcę sobie udowodnić. Zuzannę też pewną znam ale to taką z mojego kierunku