Mówisz: ,,Jestem wyjątkowa"
Odparłem: ,,Wyjątkowa, lecz jak taka krowa"
Powiedział:,,Ta z białymi łatami na tle czarnym"
Krzyknęli:,,Ej! Jak opasła świnia na piłkarskim polu karnym!"

,,Kim jesteś?" - teraz pytasz.
Odpowiadam:,,Osobą jestem, a ty znikasz"
,,Och nie, mój miły panie!" - rozległo się wcale ciche łkanie
,,Na cóż mi twe jęki, tu nie chodzi o twe wdzięki!"

Nagle... BUM!! TRZASK!! PRASK!! - te i inne dźwięki

Tak toczyła się słodko-gorzka rozprawa
Im dłuższa, tym bliższa ich zagłada
Próżni próżniacy, dziwni dziwacy
Los ich składam przed Tobą na tacy

Tacy my, myląco podobni do siebie samych
Stajemy przed sobą z długimi widłami
Jedziemy by jechać, stoimy by stać
Na końcu zaś, wszyscy będziemy łkać

Jedziemy by jechać, stoimy by stać

to jest kwintesencja wiersza. Przekaz jest jasny, smutny i bardzo prawdziwy, ale wiersz rytmicznie do dużej obróbki, a rymy również należy dopracować, bo na razie to dopiero materiał, nie poezja. Właściwie każdy wers można doczyścić i wygładzić. Męcz się.