Mogiła (II)
Tu leży mogiła, w lesie, na polanie.
To jeden z tych, co zaczęli powstanie.
Walka skończona, miasto upodlone.
Dla wielu niewinnych życie zakończone.

Brat oddał życie, ojca zabili,
Siostrę i matkę długo krzywdzili.
Leżysz żołnierzu bez imienia swego
Cię też zabili z powodu znanego.

Wyzwoliciele, przybyli ze wschodu,
By ludzie już nigdy nie odczuli głodu.
Na krzyżu tabliczka, napis – Zagrożenie,
Bo najważniejsze, kraju ocalenie.

Zabili mordercy z Katyńskiego Czasu,
Zabrali ciało, wywieźli do lasu.
Porzucili żołnierza w ponurej mogile
Choć żołnierz nie zasłużył nawet na tyle.

Byłeś bohaterem, walczyłeś zaciekle,
Póki się nie spotkałeś ze zbrodniczym piekłem.
Oni poniżali, ludzi męczyli,
Aż strzałem w tył głowy żywot zakończyli.

Pamięć o Was przetrwa i przez wieki długie,
Jak o tych, co zginęli daleko, hen, za Bugiem.
Dziś należycie do grona bohaterów,
Nawet gdy nie macie jeszcze swych orderów.

Na krzyżu tabliczka, napis – Wróg Kraju,
Nie martw się żołnierzu, spotkamy się w Raju.
(16.04.2010)