Przy cichej, wąskiej, bocznej ulicy,
w prywatnych domów miejskiej dzielnicy,
pomiędzy dwoma pałacykami
mieszkała sobie ta starsza pani.
W jej szarym domu ubogim, skromnym,
w pięknym ogrodzie - choć nie ogromnym
działy się rzeczy niesamowite
wśród blichtru willi szczelnie ukryte.
Nieduży kotek - zwykły dachowiec
lubił codziennie stawać na głowie,
natomiast piesek - czarny kundelek
śpiewał piosenki w każdą niedzielę.
Cicha mieszkanka tej dziwnej chatki
zbierała nici i stare szmatki,
a gdy nad miastem chmury wisiały
jeszcze dziwniejsze rzeczy się działy.
Wówczas staruszka pełniutka życia
przy swej maszynie tkwiła do szycia
i z tego, co uzbierać zdążyła
ponadczasowe dzieła tworzyła.
To latający dywan szmaciany
wyrazem dobroć uruchamiany.
To lalkę, która ludzi skrzywdzonych
uszczęśliwiała skinieniem dłoni.
To znowu szary cudowny chlebak,
co zaspokajał biednych potrzeby.
Bo w swoim wnętrzu - niby topornym
mieścił ilości złota ogromne
Ów plecak pani co któryś dzionek
udostępniała dzieciom z ochronek.
Wówczas urwisy w skromnych odzieniach
spełniały swoje skryte marzenia.
Ach, przecież jeszcze...byłbym zapomniał...
uszyła pani ściereczki skromne.
Ściereczki, które zniszczone graty
jednym przetarciem zmieniały w kwiaty.
Jednak pewnego dnia lipcowego,
bardzo dusznego i upalnego,
doczesne życie tej cichej pani,
odeszło gdzieś do niebios otchłani.
Młody mieszkaniec sąsiedniej willi,
w pewnym momencie, w króciutkiej chwili,
nie zapanował nad kierownicą,
potrącił panią gdy szła ulicą.
Wnet arcydzieła staruszki zmarłej
stały się takie całkiem zwyczajne,
cudowne cechy swe utraciły
i od tej chwili nic nie znaczyły.
Piękny ogródek zarósł chwastami,
domek z kolei pajęczynami.
Zwierzaki wlaściciela zmieniły,
nic niezwykłego już nie robiły.
A babcia w niebie pośród aniołów
i pośród suto nakrytych stołów
żyje w dostatku i szczęściu wiecznym
- tak Bóg się za jej dobroć odwdzięczył.

Ładne. Mało już takich "tajemniczych ogrodów" i zwykłej dobroci w literaturze.


(trochę dużo rymów gramatycznych :( )

Ale jeśli to piosenka (a już szczególnie punkowa), to nawet rymy gramatyczne spokojnie się obronią.
Fajny kawałek pod jakąś ciekawą muzę.