Zasnuta wśród nocy mgieł zasypiasz,

Powieki opuszczasz, milkniesz i czytasz,

Ze ścian korytarzy tajemne znaki,

Na wskroś Ci znane, lecz dla niepoznaki,

Pisane od końca, by umysł wysilić,

Skup się więc mocno, by się nie pomylić,

Odczytaj wyraźnie to proste zdanie,

A wnet do drzwi starych klucz złoty dostaniesz,

Otwórz powoli, wsuń się do środka,

Tam snów cudownych tysiące spotkasz,

Tych oczu spłoszonych nie lękaj się wcale,

Spójrz wokół, jeśli chcesz to idź dalej.

Schyl się po cichu, weź jeden z nich w dłonie.

Pozwól, niech całą Cię sen ten pochłonie,

śpij ma najdroższa, znalazłaś sens nocy,

Sny już czuwają, więc zamknij oczy.