Milcząc

1
Trzask bicza narodził się w powietrzu.

„Mów prawdę, szmato, przestań łgać,

Zachowaj prawdę temu mieczu,

Skoro chcesz by przeciął twą szkaradną twarz.”



Milczała, stojąc w blasku spojrzeń,

Patrzących na nią z obrzydzeniem.

Milczała, patrząc w oczy stworzeń,

Którzy łaknęli jej zgładzenia.



Milczała, gdy skazali ją na śmierć,

Po przez sąd przekupionych sędziów.

Milczała, gdy zabroniono jej mieć

Prawa na modlitwę do anielskich zastępów.



I gdy zaprowadzono ją na stos,

Gdy płonąc w ogniu, nie płakała,

Gdy zrozumiała, iż nadszedł kres,

Iż prawdę powinna mówić, milczała...
"Czemuż wszystkie istoty, gdy wypełni się ich marzenie, zapominają z jakim trudem i zapałem dążyli do niego..."



"żyje się pragnieniem chwili, lecz umiera się, tracąc całe zycie..."




'Armandia' Wiktoria Korzeniewska
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”

cron