Pewien chłopiec po koncercie

Myślał, myślał wciąż zawzięcie

Skąd się bierze dźwięku brzmienie

Przez szarpniecie, uderzenie?

Pewien trębacz przez zadęcie

ślicznie grał na instrumencie

Głębia dźwięku w fortepianie,

Przez młoteczków uderzanie

Roznosiła się po sali

Tak, że wszyscy podziwiali

Delikatnie i zmysłowo

Szarpiąc strunę, daję słowo

Pokaz dziś harfistka dała

Z czego radość wielką miała

W bębnach, kotłach mili moi

Jak w perkusji to przystoi

Wciąż napięta jest membrana

źródłem dźwięku, ukochana!

Skrzypkowie, wiolonczeliści

Perkusiści i fleciści,

Fagociści i pianiści,

Czyli instrumentaliści,

Roznosili tak drgań fale

Nie przejmując się tym wcale,

A dyrygent swą batutą

Władzę miał nad każdą nutą.

O żesz ... nie wiem az co!!!



Co to jest?

no... wiersz....

Ja tez nie wiem co to?!..........Ale mi sie podoba,ze hej!;)

Miło czytać ze Ci sie podoba

??





ps.do autorki, wlasciwie to sam nie wiem czemu:) chyba kojarzy mi sie z Brzechwa i z dzieciństwem....

No bardzo ładne zapychanie postów ,tylko pytam :Po co?!

Jak już wyrazamy jakąś opinie to chyba po to żeby wszyscy ją zrozumieli, a słowa "ojoj" ani wykrzykniki nic mi nie mówią w tym kontekscie.

okej, nie podoba mi sie.

posta wczesniejszego proszę skasowac.

Dla dzieci w przedszkolu sie w sumie nadaje... Przynajmniej do czegos... Dobre i to

a mi się podoba... jak pisała wiola, kojarzy się z dzieciństwem



P.S. a mi się nigdy nie udało napisać rymowanki...

O!!! I tego słowa mi brakowało: RYMOWANKA to jest, a nie wiersz.

Lan, natchniłas mnie