odbicie duszy



właśnie w takiej szybie ujrzałem twą duszę

przepełnioną łzami odchodzącej zimy

która bez skrupułów wypełniała pustkę

perłami nadziei tobie tak miłymi



widziałem też dłonie które podnosiłaś

jakbyś chciała złapać nadchodzącą chmurę

wycisnąć pieszczotą kilka kropel deszczu

zostawić po sobie małą czarną dziurę



potem skarby zbierać z uniesień rozkoszy

gromadząc je w sercu ukryć przed innymi

by w chwilach odwilży móc wraz z deszczem płakać

rozmazując szybę oczami smutnymi

bardzo mi sie podoba

szacun :wink: