Wspomnienie



Pamiętasz tamte wakacje?

Złociste snopki pachnące

Tych chmur wymyślne kreacje

Gamę zapachów na łące



Pamiętasz piękny horyzont?

Często mleczny, lub niebieski

ławice sylwetek ptasząt

W odwiecznym rytuale ucieczki



Pamiętasz grające świerszcze?

Subtelny szum liściastych drzew

Pszczoły w radosnym koncercie

W tle donośny, słowiczy śpiew



Lecz nagle zerwała się wichura

Ozonem zapachniało powietrze

Słońce zasłoniła czarna chmura

I spadły kwaśne deszcze...

Nieporadnie sklecony, nieudany wiersz.

Chyba mam prawo miec swoje zdanie, nie?

Dodane po 1 minutach:

Tylko sie nie obraz

Tylko sie nie obraz

O co Ci chodzi?

Masz zajebiste poczucie humoru

W tle donośny, słowiczy śpiew

tu się potyka rytm sielanki, jest o jedną sylabę za dużo i boli.
Ostatnia strofa przekłada akcent z mocnej na słabą część wersu, co świetnie podkreśla zmianę nastroju.
Ponownie ironia, ponownie dobra pionta, nieoczekiwane zakończenie.
Melodia fraz przypomina mi taką starą, sentymantalną piosenkę, śpiewaną na obozach "Konie zielone".
Sprawnie i lekko rymujesz i dobrze wiesz, co chcesz przekazać, bez zbędnych zawikłań i niejasnej metaforyki.
Podoba mi się.

Superbad pisze:W odwiecznym rytuale ucieczki

podoba mi się.