Ręce w podzięce na prędce składam

szybko, przy, z kolegą, pogawędce:

Dziękuję wam, lasy i bory, żem nie chory.

Dziękuję wam, wilki i lisy, żem nie łysy.

Dziękuję wam cisy i bratki, żem gładki.

I wam, księża i zbuje, zem nie chujem...



A i tak coś spadnie mnie na łeb

za ten tekst...

a tam zaraz na łeb. Literóweczki tylko machnę i bardzo ładna oda. Szczera taka :-D

szybko, przy, z kolegą, pogawędce:

to zgrabniutkie jest

na prędce

oryginalnie, po staropolsku, pisało się to razem

Dziękuję wam, lasy i bory, żem nie chory.

mam wątpliwość co do tego przecinka i analogicznych w wersach poniżej

zbuje, zem

"ó", "ż"



I my Wam, zbóje, wielce dziękujemy, że z Kanosobowości pożytki czerpiemy.

Fajna zabawa słowem. Czyta się gładko, wywołuje chichot. Podoba mi się. Dobre dla wszystkich zmęczonych patosem w poezji:)

O kurde... Zrobiłem błąd ortograficzny... innych nie liczę, bo zdarza się, ale orta szczelić w wierszu, któren miał być odzwierciedleniem mej styranej duszy?!

Gra, ten przecinek tam być musi, bo to są zwroty do kogoś/czegoś.

Kan, ale mi się humorek poprawił od razu:) more more more....

ten przecinek tam być musi

tak, tak, kognitywna, ja wiem, że z gramatycznego punktu widzenia musi, ja miałam wątpliwość ze względu na myśl, że jego brak nadać mógł nowy, zagadkowy sens wierszowanej frazie. To tylko uwaga odbioru. Ja wolę sobie interpunkcję darować, bo zawsze coś nieoczekiwanego może czytelnik wysłyszeć. Poprawnie musi być, to nie ulega kwestii.

Zabawa słowem faktycznie ładna ale tylko tyle jak dla mnie. Zakończenie niepotrzebne raczej bo nie tak zgrabne jak cały wiersz a oryginalności nie wnosi bo to już było choć by u Tuwima (Jasne, to że było nie znaczy, że nie może być jeszcze raz ale moim zdaniem mało potrzebne).