Wiatr uczuć

1
Połykam wiatr siejąc uczucie
W miłość prawdziwą znów uwierzyłem
Patrząc na ciebie dostrzegam życie
Które przed laty gdzieś utraciłem

I znów splotły się serc pejzarze
Jak długie warkocze minionych lat
A nasze marzenia pójdą w parze
Gdzieś w zagubiony, daleki sad

Tam już nakarmi nas ludzki śpiew
Pełne wibracji, uczucia dźwięki
Ogarnie nas miłości powiew
Podając sny i serce do ręki

A kiedy los nas znów rozdzieli
i ludzki śpiew na zawsze zamilknie
Dusze nasze anioł wybieli
I miłość nasza nigdy nie zniknie
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”