http://rafalkosik.com/pompowanie-ksiazek pisze:Słowo pisane jest najdroższym elementem książki beletrystycznej i najtrudniej je „wyprodukować”. A skoro jest najdroższym składnikiem produktu, jak pomidory w ketchupie, jak mięso w parówkach, jak alkohol w zimowym spryskiwaczu do szyb, to naturalnym działaniem rynkowym będzie próba zastąpienia droższego składnika tańszym. W przypadku książek proces ten w swej naturze niewiele różni się od procesów używanych przy produkcji kiepskich wędlin, dlatego nazwałem go pompowaniem.
(...)
Można śmiało podeprzeć się statystyką i powiedzieć, że książki czyta intelektualna elita społeczeństwa. Są to ludzie bardziej świadomi, o szerszych horyzontach, trudniejsi do zmanipulowania. A tymczasem nabierają się na te same tricki.

W sumie widzę tu tylko jeden błąd autora: właśnie ten z pustymi stronami, liczbę stron wymusza bowiem sam proces tworzenia książki [przyp.: wcześniej pojawił się komentarz obalający tezę całościowo; chodzi zaś o to, że liczba kartek musi być podzielna przez 4]. No i kwestią dyskusyjną jest to, czy duże elementy graficzne naprawdę służą rozdmuchiwaniu objętości, czy też są duże dla czytelności.

Co się natomiast tyczy marginesów, interlinii, samego papieru - to jest prawda.