Latest post of the previous page:

A czy to nie jest tak, że przeceniacie siłę recenzji książek z blogasków?

Ja nie. Dlatego się nie wysilam, koncentruję na czytelnikach w księgarniach

Ale w jednym Augusta ma rację: poza blogosferą niewiele się wykształciło na pustyni.

Romek Pawlak pisze:staram się, żeby to była literatura

Uważasz, że inni autorzy się nie starają?
Na jakiej podstawie wysnuwasz takie wnioski?
Każdy się stara.

Romek Pawlak pisze:o sztucznym pompowaniu ich popularności

Sztucznym? Bo?
Co dokładnie masz na myśli?

A teraz z innej beczki.
Zwróć uwagę na chociażby ostatnią kampanię reklamową książki "Dziewczyna z pociągu". Jak jest wg Ciebie reklamowana? Jestem ciekawa Twojej opinii Bardzo.

[ Dodano: Pon 11 Sty, 2016 ]

Romek Pawlak pisze:Ja nie. Dlatego się nie wysilam, koncentruję na czytelnikach w księgarniach

Wybacz, żebyś po 20 latach pisania musiał się wysilać - znaczyłoby, że kiepski z Ciebie pisarz.

Porozmawiajmy o debiutantach. Nie o pisarzach z ogromnym dorobkiem i stażem liczonym w dziesiątkach lat i wydanych książek.

1. Poważnie nie widzisz różnicy między kopiowaniem tego, co modne a pisaniem czegoś, co chce się napisać bez względu na modę? To niejedyny wyróżnik. I owszem, część autorów pisze to, co modne, i nawet jeśli umiałoby pisać lepiej, to świadomie obniży poziom i zrezygnuje z trudniejszej problematyki, bo by im to sprzedaż zaniżyło

2. Ja pierdzielę. Naprawdę nie widziałaś na fejsiku autorów, którzy sprzedali 30 egz książki, a na portalach, fejsiku i innych takich mają tryliard fanów? Skąd ich niby mają, jak nikt prawie nie zna książki? Jaki mechanizm odpowiada za to Twoim zdaniem?

3. Dziewczyna jest mi zjawiskiem totalnie obcym, nawet nie wiem, o czym to jest zatem zdanie mam takie, że nie mam zdania

4. O tym właśnie ta rozmowa - na ile warto, na ile nie warto Mnie to mało dotyczy z podanych przez Ciebie powodów.

Romek Pawlak pisze:3. Dziewczyna jest mi zjawiskiem totalnie obcym, nawet nie wiem, o czym to jest zatem zdanie mam takie, że nie mam zdania

Zacznę od zadka
Radia nie masz?
Wszędzie leciała ta reklama.
W rankingach sprzedaży topka empiku i to b.długo.
Mam, kupiłam, przeczytałam, spoko, choć nie powala.

Romek Pawlak pisze:2. Ja pierdzielę. Naprawdę nie widziałaś na fejsiku autorów, którzy sprzedali 30 egz książki, a na portalach, fejsiku i innych takich mają tryliard fanów? Skąd ich niby mają, jak nikt prawie nie zna książki? Jaki mechanizm odpowiada za to Twoim zdaniem?

Hm... Akurat takich osób nie znam. Z reguły duży fanpage - w miarę duża popularność/sprzedaż książki w egz. (oczywiście "duża" to kwestia umowna, ale na pewno nie 30 egz. a raczej 1000 egz. i więcej - co w przypadku debiutantów w małych wydawnictwach/wydawnictwach vanity nie jest wcale złym wynikiem, jak na dzisiejsze czasy). Oczywiście mówimy o debiutantach, a nie autorach z Twoim dorobkiem i wydających się w dużych wydawnictwach.
Myślę, że dla takich osób wszelka forma reklamy jest dobra.
Znam liczby (z wieloma autorkami z tej grupy rozmawiałam i akurat w kobiecej literaturze ma to jakieś przełożenie liczbowe, oczywiście książka musi się podobać - bez tego ani Święty Boże nie pomoże. Tu łeb wystawia kolejne pytanko: co się teraz podoba? )

Romek Pawlak pisze:1. Poważnie nie widzisz różnicy między kopiowaniem tego, co modne a pisaniem czegoś, co chce się napisać bez względu na modę? To niejedyny wyróżnik. I owszem, część autorów pisze to, co modne, i nawet jeśli umiałoby pisać lepiej, to świadomie obniży poziom i zrezygnuje z trudniejszej problematyki, bo by im to sprzedaż zaniżyło

Chyba tu nie masz na myśli debiutantów
Ciężko obniżać poziom, gdy ma się na koncie 0 lub 1 wydaną powieść.
To chyba raczej uwaga dotycząca znanych autorów (wszak oni jedynie mogą coś obniżać/podwyższać i widzieć tego efekty po poziomie sprzedaży konkretnych tytułów).
Więc w tej materii ja się nie wypowiem (brak doświadczenia).

A coś może o etyce? Nie?

Pozdrowienia,

G.

Przecież nie twierdzę, że nie widziałem żadnej reklamy, tylko że kompletnie się to ode mnie odbiło. ale ja dziwny jestem, nie śledzę list popularności etc. albo raczej bardzo rzadko.

Co do tej popularności niewynikającej ze sprzedaży, nazwisk z oczywistych powodów nie podam, ale widać wiem więcej, bo bez trudu mogę sobie porównać prawdziwą sprzedaż z hypem w sieci, i to często nie idzie w parze.
Nawet linkowałem niedawno jakiegoś selfa, który taką ilość sprzedał, a popularność miał dużo większą o autorach i autorkach publikujących w normalnych wydawnictwach tym bardziej nie będzie po nazwisku, jak rozumiesz

I owszem, mam na myśli także debiutantów, którzy tak kalkulują, że łatwiej sprzedadzą to, co modne.

Rzecz jasna, każdemu wolno kochać, rynek jest ciężki, etc. Ale nadal pozostaje kwestia, czy poza skutecznym marketingiem taki autor czy autorka mają do zaproponowania coś ciekawego literacko?

Romek Pawlak pisze:Ale nadal pozostaje kwestia, czy poza skutecznym marketingiem taki autor czy autorka mają do zaproponowania coś ciekawego literacko?

No przecież pisałam, że gdy książka kiepska to ni Święty Boże nie pomoże
A gdy dobra (podoba się/poczytna/polecana) - autor prędzej czy później wypłynie.

Godhand pisze:A coś może o etyce? Nie?

Pewnie. Chętnie przeczytam, co masz ciekawego do powiedzenia. A jeśli zaproponujesz jakieś konkretne rozwiązania, będę bardzo usatysfakcjonowana

Augusta pisze:Pewnie. Chętnie przeczytam, co masz ciekawego do powiedzenia. A jeśli zaproponujesz jakieś konkretne rozwiązania, będę bardzo usatysfakcjonowana

Nie rozumiem dlaczego zwrócenie uwagi na fakt, że coś jest nieetyczne pociąga za sobą konieczność prezentacji rozwiązania problemu.
Myślę, że nie ma rozwiązania - kluczem jest tutaj odbiorca recenzji, jak wiemy informacje z sieci należy filtrować. Recenzje także. Nie wydaje mi się aby dla średnio rozgarniętego odbiorcy wielkim problemem było sprawdzenie podstawowych informacji o wiarygodności recenzenta.
Sprzeciwiam się tylko stanowisku że syndrom "przyjacielskich recenzji" jest normalny. I dziwię się zdaniu że "nie ma w tym nic złego".
Na szczęście ma to krótkie nogi, bo "znajomy" który będzie się zachwycał jakimś badziewiem szybko zniknie bez pamięci. I z plakietką szarlatana.

Pozdrowienia,

G.

A ja nigdy nie zrozumiem osób, które sygnalizują problem/ewentualnie krytykują, a zapytani o konkretne rozwiązanie - milczą lub odpowiadają, że nie wiedzą

To takie:
- Nie lubię tego.
- Dlaczego?
- Bo nie.

Augusta pisze:A ja nigdy nie zrozumiem osób, które sygnalizują problem/ewentualnie krytykują, a zapytani o konkretne rozwiązanie - milczą lub odpowiadają, że nie wiedzą

Może w tej konkretnej sytuacji dlatego, że znajdujesz się po stronie problemu?

G.

Augusta pisze: A jakiś normalny i poważny pomysł? Czy nie bardzo?
Wiem. Najłatwiej coś obśmiać, gdy się nie ma pomysłu, ale proszę o odrobinę wysiłku. A nuż się uda

Wolę pożartować, niż irytować, szczególnie gdy nie mam na coś wpływu.

Ale, Augusto, jeśli dobrze rozumiem to sugerujesz, że jednostka ma moc sprawczą by powstrzymać negatywne społeczne zjawisko. Na na jakiej podstawie?

Jacek Łukawski pisze:że jednostka ma moc sprawczą by powstrzymać negatywne społeczne zjawisko. Na na jakiej podstawie?

Np. wynalazca pralki (jednostka) - pomysł - powstrzymał/ograniczył zjawisko ręcznego prania

Jednostka coś wymyśla, setki osób wdrażają pomysł, tysiące korzystają. Tak mniej więcej to widzę
Nie zawsze sztab ludzi musi coś wymyślić, żeby wszystkim się polepszyło.
Z reguły to właśnie jednostki zmieniały bieg wydarzeń/historię.

Augusta.
Wszystko się bierze stąd, że książkę można traktować jak dzieło, posiadające taką a nie inną zawartość myślową czy artystyczną, albo jako produkt - bo w końcu się je sprzedaje.
Przywołałaś "Dziewczynę" - a to jest produkt, gotowy, jak format do "Big Brothera". Zdanie autora o tym, co napisał jest w tym momencie nieistotne, on oddał efekt swoich starań wydawnictwom i handlowcom, a ci opakowali produkt w kampanię reklamową ze wszystkimi stosownymi narzędziami i... pooooszło!

Postanowiłaś, że swoją książkę potraktujesz jak produkt - i to był Twój wybór. Efektem są na przykład recenzje na LC, z których poważna część stymulowana jest egzemplarzami recenzenckimi. O jakości tych recenzji nie ma co wspominać - ale OK, taka jest Twoja strategia.

W moim pojęciu pisarz ma pisać tak, żeby wydawnictwo chciało od niego kupić owoc wysiłku i samo inwestowało w ewentualną reklamę.
Co więcej - sądzę, że pisarz (w granicach rozsądku) powinien mieć w sobie zgodę na pewną magię, sprawiającą, że jakieś książki są znaczące, wielkie, ważne, świetne, a inne po prostu towarzyszą ludziom na jakimś dystansie i z perspektywy czasu warte są tyle, co papier, na którym je wydrukowano. Że ta magia nie zawsze spływa sprawiedliwie, to już inna historia...

Że tak można? Olać Fejsa i media?
Thomas Pynchon na przykład zaświadcza, że można...

A propos tych w selfie, którym się udało (od tego zaczął się temat). Jest sobie taka pani Jasinda Wilder. W Polsce wydaje ją Amber. Tu link o osiągnięciach, które najbardziej lubisz :-P

http://www.theguardian.com/books/2015/a ... al-imprint

Nie czytałem. Nie przeczytam. Nie polecam :-)
O cholercia, pardon, Jasinda jest do innego wątku, przykleiło mi się :-(

Augusta pisze:

Jacek Łukawski pisze:że jednostka ma moc sprawczą by powstrzymać negatywne społeczne zjawisko. Na na jakiej podstawie?

Np. wynalazca pralki (jednostka) - pomysł - powstrzymał/ograniczył zjawisko ręcznego prania

Jednostka coś wymyśla, setki osób wdrażają pomysł, tysiące korzystają. Tak mniej więcej to widzę
Nie zawsze sztab ludzi musi coś wymyślić, żeby wszystkim się polepszyło.
Z reguły to właśnie jednostki zmieniały bieg wydarzeń/historię.

O ile znalazły się we właściwym miejscu i czasie
Cóż, najwyraźniej nie mierzę, aż tak wysoko by zapisać się w annałach lub ze zwykłego egoizmu będę zazdrośnie strzegł swych światłych pomysły na usprawnienie wszechświata. Niech się inni męczą i walczą z wiatrakami

Aczkolwiek pozostanę w roli krytyka, który sponsorowane recenzje będzie zrównywał z nierzetelnymi reklamami i sarkał na zakłamywanie w ten sposób rzeczywistości

Jacek Łukawski pisze:Aczkolwiek pozostanę w roli krytyka, który sponsorowane recenzje będzie zrównywał z nierzetelnymi reklamami i sarkał na zakłamywanie w ten sposób rzeczywistości

Zrobiłam sobie kwerendę - przestudiowałam "recenzje" jednej z blogerek, która "służy" patronatami głównie z półki tzw. "kobiecej dla kobiet"

to jest recenzja (sic) pisana (produkowana) wedle szablonu - formatu na jedno kopytko:

i tak:
X.(bohater).. jest (niezależną kobietą, żyje według własnych przekonań i bez ciągłych kompromisów; to zwyczajna kobieta, nauczycielka, której mąż przyprawia rogi z jej byłą uczennicą; ma 19 lat i jest piękną dziewczyną. Pewną siebie, pozbawioną hamulców i kompleksów., itd)
Jednak pewnego dnia ... (na jej drodze staje... niespodziewanie wygrywa... itd)

potem jest trochę sprawozdania z fabuły, że dobrze się czyta, bo cośtamcośtam (wyraziste, barwne, intrygujace)

potem - laurka o stylu danego autora (lekki i przyjemny styl pisania, operuje barwnym i sugestywnym językiem, a jednocześnie prostym w odbiorze)


patrzyłam i szukałam, że może pojawi się JAKAŚ MYŚL WŁASNA - coś o własnej refleksji po lekturze, coś co świadczyłoby, że powieść jest przepracowana w głowie autorki recenzji, a nie, że to produkcja taśmowa na zamówienie autora.

O dziwo - pozycje, które nisko tam się ocenia, są JAKOŚ ciekawiej zanalizowane - wybierałabym te właśnie, bo obrane z waty cukrowej i lukru da się zjeść jako recenzję