Latest post of the previous page:
Dokładnie. Z tego co wiem, najwcześniejszą rasą jaka pojawiła się w Ameryce były konie rasy Morgan. Te jednak zamieszkiwały Amerykę Północną. Jeśli się mylę proszę mnie poprawić, studiuję biologię, nie hipologię.Konie do Ameryki sprowadzili konkwistadorzy - wcześniej ich tam nie było i tylko dlatego ich nie oswoili.
czytałam wiele na temat Indian obu Ameryk, ale pierwszy raz czytam taką tezę...Majka Skowron pisze: lub co gorsza, wrzuca do jednego worka kolonizację obu Ameryk, po to, by obarczyć odpowiedzialnością katolików, za zło, jakie spotkało Indian na obu kontynentach.
Polemizując W połowie wieku XIX działał George Catlin, specjalizujący się w portretach Indian, prowadzący jednocześnie działalność etnograficzną i popularyzatorską - zapoznał w ten sposób z kulturą Indian nie tylko Amerykanów, ale i Europę.[/iCo roku w całych USA odbywają się ceremonie pow pow. Spotykają się wówczas członkowie plemion z różnych stron kraju. Zlotowi Indian towarzyszą konkursy strojów i rytualnych tańców.]Majka Skowron pisze: Kultura Stanów Zjednoczonych nie zaczerpnęła od Indiańskiej nic prócz kilku słów.
Majka Skowron pisze: Obecnie w Ameryce Północnej ludność „tubylcza” w zasadzie nie istnieje. Amerykanie dokonali tego, co nie udało się Niemcom w czasie II wojny światowej - zamordowali naród. Z dobrych kilkunastu milionów zostało dzisiaj kilkaset tysięcy Indian, bez jakiejkolwiek możliwości rozwoju, zepchniętych do rezerwatów.
gebilis pisze:czytałam wiele na temat Indian obu Ameryk, ale pierwszy raz czytam taką tezę...Majka Skowron pisze: lub co gorsza, wrzuca do jednego worka kolonizację obu Ameryk, po to, by obarczyć odpowiedzialnością katolików, za zło, jakie spotkało Indian na obu kontynentach.Polemizując W połowie wieku XIX działał George Catlin, specjalizujący się w portretach Indian, prowadzący jednocześnie działalność etnograficzną i popularyzatorską - zapoznał w ten sposób z kulturą Indian nie tylko Amerykanów, ale i Europę.[/iCo roku w całych USA odbywają się ceremonie pow pow. Spotykają się wówczas członkowie plemion z różnych stron kraju. Zlotowi Indian towarzyszą konkursy strojów i rytualnych tańców.]Majka Skowron pisze: Kultura Stanów Zjednoczonych nie zaczerpnęła od Indiańskiej nic prócz kilku słów.Majka Skowron pisze: Obecnie w Ameryce Północnej ludność „tubylcza” w zasadzie nie istnieje. Amerykanie dokonali tego, co nie udało się Niemcom w czasie II wojny światowej - zamordowali naród. Z dobrych kilkunastu milionów zostało dzisiaj kilkaset tysięcy Indian, bez jakiejkolwiek możliwości rozwoju, zepchniętych do rezerwatów.
-W USA żyje ok.2 mln. Indian.
Już wstęp tego artykułu wskazuje, że autorka nie przygotowała sie do tematu. Więcej uwag omówię jutro, na spokojnie, bo niedaj boże - ktoś uwierzy w dogmaty wysnute z ignorancji tematu.
Romek Pawlak pisze:Majko,
ja wiem, że de Las Casas to wariat, mistyk - zupełnie jak kilkoro innych, których Kościół się nie wyrzekł - i współczesne badania archeologiczne zaprzeczyły jego relacjom z pierwszej ręki, jak to widział Hiszpanów zabijających Indian. No, wariat.
Ale tak sobie myślę, że jest i inna współczesna temu dominikaninowi relacja. Niejaki Bernal Diaz Del Castillo spisał swe wrażenia z niesienia miłości i pokoju właśnie Aztekom. Nazywa się to "Byłem żołnierzem Korteza". Polecam. Lektura pełna miłości, pokoju i czynów godnych chwały.
Na moim poletku zaś relację z niesienia kaganka miłości i pokoju Inkom, tym prymitywom zupełnym, popełnił krewniak Pizarra, o dziwo, także Pizarro. Nazywa się "Relacja o odkryciu i podboju królestwa Peru.
Myślę, że te trzy kroniki z epoki całkiem nieźle pokazują, jak było. Ale ostatecznie wiadomo: nowe wykopaliska, nowe interpretacje. Myślę, że dojdziemy do tego, że to Inkowie i Aztekowie szykowali się do napaści na Europę, i dzielni chrześcijanie tylko temu zapobiegli atakiem wyprzedzającym :-)
Nie chce mi się dyskutować o innych szczegółach, bo to pozbawione sensu. Negujesz dokumenty z epoki, bo są niewygodne i tyle. Jeśli chcesz, to przynajmniej w odniesieniu do obszaru zarządzanego przez Inków mogę Ci jeszcze z dziesięć kronik wymienić
A nawiasem, zdanko o tym, kto był prymitywny. Inkowie nie znali koni ani koła. Prymitywni. Tylko że koło nie było im potrzebne, a konie nie występowały, jak już ktoś zwrócił uwagę. Natomiast o stopniu ich barbarzyństwa i prymitywnej cywilizacji najlepiej świadczy fakt, że podczas kiedy ze ćwierć Europy w tym czasie głodowała, ci barbarzyńcy tak prymitywnie zarządzali terenami i jedzeniem z nich pozyskiwanym, że właściwie nikt nie chodził głodny. Chylę więc czoła przed Twoją definicją prymitywnej cywilizacji, ale jej nie podzielam.
Tym bardziej, że dziś i w Polsce, i na świecie więcej chodzi tych głodnych, niż na terytoriach opanowanych przez Inków. Inne priorytety mieli, Majko. Spróbuj się nad tym zastanowić.
Pozdrawiam i finalnie kończę swój udział w tej dyskusji
. Póki co nic konkretnego nie wymieniłeś. Poza tym proponuję oddzielić np. pana Pizarro od Kościoła. To ważne dla zrozumienia o czym piszę. Niestety brak argumentów na to, że jak nas uczono to były wspaniałe cywilizacje. Były prymitywne pod każdym względem. Zatrzymały się na etapie Starożytnego Egiptu i było po stokroć bardziej zdziczałe. zjadanie się na wzajem mordowanie dzieci. Tego nie da się obronić a jeśli robiłeś to w Twojej książce - pozostaje mi ubolewać. A pisanie o głodnych dzieciach w Polsce jest demagogia i populizmem. W Polsce problemem jest nadmiar jedzenia które się wyrzuca a nie jego brak 
A pan Pizarro nie był przypadkiem członkiem Kościoła? Ekskomunikowany został z jakiegoś powodu? Sam z niego wystąpił? Nie był duchownym, zgoda, ale od kiedy Kościół jest wspólnotą jedynie duchownych?Majka Skowron pisze:Poza tym proponuję oddzielić np. pana Pizarro od Kościoła. To ważne dla zrozumienia o czym piszę.
No i przyszli ci cywilizowani. A oto co z tego wynikło. To fragment raportu grupy dominikanów z 1516 roku, skierowanego do M. de Chievres, ministra Karola I, ówczesnego władcy Hiszpanii. Raport dotyczy traktowania Indian na wyspach Karaibskich:Majka Skowron pisze:Były prymitywne pod każdym względem. Zatrzymały się na etapie Starożytnego Egiptu i było po stokroć bardziej zdziczałe. zjadanie się na wzajem mordowanie dzieci.
Ponieważ temat jest zbyt subtelny by z Tobą go rozważać ujmę go tak: zarówno Indoanie Ameryki Południowej, jak i ludy Ameryki Pn stworzyły kultury warte poznania i niezwykle ciekawe również dla ludzi współczesnych. Warto im się przyjrzeć, ale spojrzeniem obiektywnym i najpierw zapoznać się z materią a dopiero dyskutować.Majka Skowron pisze:Póki co nic konkretnego nie wymieniłeś
No nie oprę się jednak stwierdzeniu, że Inkowie to zasadniczo było imperium ANDYJSKIE, a większość terenów, które Hiszpanie musieli podbijać, to były śródandyjskie doliny, o wysokości np. 3000-3500 metrów nad poziomem morza. Co w praktyce oznacza trzy-cztery razy wyżej niż ZakopaneMajka Skowron pisze:nikt nie chodził głodny ze względu na klimat- poza tym zawsze możńa było zjeśc kolegę
dżungla jak cholera, i wszystko na tych suchych, często bezwodnych stokach rosło jak cholera 
550 + 16 + 100.000 = 100. 566Tak więc 20 milionowe państwo Azteków zostało zdobyte w latach 1519-1520 przez garstkę Hiszpanów - 550 ludzi i 16 koni, którymi dowodził Cortez. Plemiona indiańskie, które miały już dosyć krwawego terroru [1] i panowania Azteków [2], dołączały do Corteza. Po jego stronie stanęło około 100 tysięcy sprzymierzonych Indian.
bullshit talk. cortez wykorzystywał partykularyzmy w tym regionie, a montezuma wpadł w osobliwy rodzaj apatii, pisze o tym todorov. wystąpił problem komunikacji, że aztekowie a przede wszystkim montezuma... ok krótko- dla azteków wazniejsza była relacja człowiek- świat a nie człowiek- człowiek. cortez nie tylko odczytywał świat ale też człowieka a do tego powiedzmy meta język który to ogarniał. rozpracował kulturę azteców i zniszczył ich od środka. oni wierzyli w totalny determinizm, że wszystko się już kiedyś stało, wiara była tak silna, że fałszowali przepowiednie żeby świat im się nie zawalił na głowę.To wynikało z różnicy uzbrojenia - broń rdzennych mieszkańców nie była w stanie przebić pancerzy konkwistadorów.
Wróć do „Dziennikarstwo i publicystyka”
