non tytulus

1
że świat mnie przeraża – to wiecie
robi to tylko wtedy, gdym najsłabszy
kiedy siedzę pomiędzy tymi, od których
jestem zależny;
że świat wzbudza we mnie wstręt
nie wiecie, przecież jak dotąd
opisywałem go z taką zawziętością

2
Próba stworzenia gawędziarskiego klimatu, nieudana zresztą. Coś tam mi świta, jakaś tam treść do mnie trafia, jakoś to odbieram. Teraz. Za chwilę wyłączę komputer i nie będę o tym pamiętać. Najważniejsze - jeśli piszesz wiersz, używając znaków interpunkcyjnych - rób to konsekwentnie. Inną sprawą jest, kiedy pominięcie przecinka służy uwydatnieniu czegoś, bo umówmy się - w poezji nie mamy do czynienia z rygorem związanym z interpunkcją; jeżeli jednak robisz to, bo zapomniałeś, lub masz problem z interpunkcją - jest to błąd. Popracowałabym nad konstrukcją.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”

cron