Głodne hieny wyszły z ciemnych jaskiń
Pragną świeżej padliny
Pragną spalić mój Kraj

Chciałem być ptakiem ognistym
Przebić ciemną zasłonę
Co rozdziela życie od śmierci…

Dlaczego kryję się w świątyni kłamstwa ?
Czemu sęp wyżera mą wątrobę ?
JA-stojący nad przepaścią gotów spaść do otchłani…

Stoję nad grobem bezimiennym
Płomień świecy dogasa w mroku
Mors est magna moderatio!

Witaj,

Janko, uwierz na słowo, że bardzo się cieszę, że publikujesz - bądź co bądź dobrze Ci życzę. I wierzę, że im więcej będziesz pisał, tym prędzej i tym bezboleśniej odnajdziesz swoją drogę.
Ten wiersz nie jest zły w porównaniu z innymi Twoimi utworami. Powiem nawet, że jest jednym z ciekawszych. Ale dla mnie - jako dla wymagającego odbiorcy - to wciąż za mało.

W porządku, rozwijaj się. Jest coraz lepiej.

Pozdr.