["na świecie nie ma już nikogo"]

1
na świecie jest coraz mniej samobójców
i coraz więcej samobójców
na świecie
nie ma już nikogo
kto posłużyłby się samym sobą
do napisania historii swojego życia

nie wierzę współczesności
nie wierzę w pragnienia
które się od niej wywodzą
nie wierzę w życie
wierzę w miłość
w uczucie
które samo w sobie pozostaje takie samo
lecz które niszczymy
puszczamy z dymem

wierzę w śmierć
i w nieśmiertelność bez boga
albo bogów
tak na wypadek gdyby było ich wielu

z kolei jeżeli nie wierzymy niczemu
nasz koniec jest już zapisany

2
na świecie jest coraz mniej samobójców
i coraz więcej samobójców
na świecie
nie ma już nikogo
kto posłużyłby się samym sobą
do napisania historii swojego życia
Bardzo ciekawa zwrotka, oryginalne ujecie tematu.
nie wierzę współczesności
nie wierzę w pragnienia
które się od niej wywodzą
nie wierzę w życie
wierzę w miłość
w uczucie
które samo w sobie pozostaje takie samo
lecz które niszczymy
puszczamy z dymem
nie wierzę w życie - jest w złym miejscu, psuje odbiór, nie pasuje tam.
wierzę w śmierć
i w nieśmiertelność bez boga
albo bogów
tak na wypadek gdyby było ich wielu

z kolei jeżeli nie wierzymy niczemu
nasz koniec jest już zapisany
Tutaj nie podoba mi się niepotrzebne ironizowanie. To odstaje zbyt daleko od tematyki i od nastroju zwrotki poprzedniej. Radze skrócić, tekst zyska na spójności. Uderza tez zmiana perspektywy, punktu widzenia z pierwszej os. licz. poj. na mng.

wierzę w śmierć
i w nieśmiertelność bez bogów
z kolei jeżeli nie wierze niczemu
mój koniec jest już zapisany

Pozdrawiam[/quote]
Unless I grip the sword
I cannot protect you,

While grippinig the sword
I cannot embrace you...

3
Mi się końcówka podoba. Przeczytałam kilka razy i dwa ostatnie wersy przestały mi się wydawać wyrwane z rytmu, ładnie się skomponowały z resztą utworu. Przyjemna praca, ciekawy temat.
"Źle czy dobrze, okaże się później. Ale trzeba działać, śmiało chwytać życie za grzywę. Wierz mi, malutka, żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się." - Margarita Laux-Antille
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”

cron